HD104513

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD104513 latin yazuında])
HD104513
Каталог коды GSC 03019-02030[1], HD 104513[1], HIP 58684[1], HR 4594[1], SAO 44002[1], 2MASS J12020684+4302443[1], ASCC 408730[1], BD+43 2179[1], CCDM J12021+4304A[1], FK5 2965[1], GC 16445[1], GCRV 7233[1], HIC 58684[1], IDS 11570+4336 A[1], LSPM J1202+4302[1], LTT 13331[1], NLTT 29357[1], PLX 2774[1], PLX 2774.00[1], PMC 90-93 1311[1], PPM 52766[1], ROT 1771[1], TD1 16023[1], TYC 3019-2030-1[1], UBV 10786[1], DP UMa[1], WDS J12021+4303A[1], uvby98 100104513[1], WEB 10467[1], Gaia DR2 1537396673318780544[1], 67 UMa, Gaia DR3 1537396673318780544[1], TIC 141201605[1], AG+43 1063[1], UBV M 17639[1] һәм Renson 30250[1]
Йолдызлык Зур Җидегән йолдызлыгы
Компаньон HD 104556[d][2]
Җирдән ераклык 33,3371 ± 0,5247 парсек[3]
Скорость вращения звезды 89 km/s[4]
Параллакс 29,9966 ± 0,4722 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 87,157 ± 0,395 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −310,809 ± 0,394 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 3 ± 0,8 km/s[5]
Тип переменной звезды δ Щита[d]
Спектраль сыйныф F0Vm[6]
Күренмә йолдызча зурлык 5,1[7], 5,47[1], 4,711 ± 0,18[8], 4,841 ± 0,036[8], 4,553 ± 0,016[8] һәм 5,151228 ± 0,0029[3]
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 180,5282462146 °[3]
Авышлык 43,045563608 °[3]

HD104513 — Зур Җидегән йолдызлыгында урнашкан F0Vm[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,1[7], 5,47[1], 4,711 ± 0,18[8], 4,841 ± 0,036[8], 4,553 ± 0,016[8] һәм 5,151228 ± 0,0029[3] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 67 UMa SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ 6,0 6,1 Barry D. C. Spectral Classification of a and F Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1970. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190209
  7. ↑ 7,0 7,1 Levison H. F. The USNO-B Catalog // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/345888 — arXiv:astro-ph/0210694
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Van Dyk S. 2MASS All Sky Catalog of point sources — 2003.
  9. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD104513&oldid=2930084