HD107168

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD107168 latin yazuında])
HD107168
Каталог коды 2MASS J12191919+2302048[1], GSC 01989-03217[1], HD 107168[1], HIP 60087[1], SAO 82239[1], HR 4685[1], BD+23 2448[1], GC 16799[1], GCRV 7383[1], HIC 60087[1], JP11 4994[1], N30 2849[1], PPM 101804[1], ROT 3920[1], TD1 16198[1], UBV 11063[1], uvby98 521110062[1], YZ 23 4490[1], 8 Com, Gaia DR1 3953900747569804928[1], WEB 10680[1], Gaia DR2 3953900747569804928[1], TIC 135086433[1], Gaia DR3 3953900747569804928[1], AG+23 1227[1], TYC 1989-3217-1[1], UBV M 41652[1] һәм Renson 31030[1]
Йолдызлык Вероника чәче йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 84,5695 ± 0,2302 парсек[2]
Скорость вращения звезды 14 km/s[3]
Параллакс 11,8246 ± 0,0322 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −9,656 ± 0,029 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −12,54 ± 0,034 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 0,37 ± 0,15 km/s[4]
Спектраль сыйныф A5IIs[5]
Күренмә йолдызча зурлык 6,22 ± 0,01[6]
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,6
Металличность −0,02[7]
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 184,82997078342 °[2]
Авышлык 23,0346727239 °[2]
Нәтиҗәле температура 8283 K[9]
Өслек гравитациясе 2000 сантиметр на секунду в квадрате[3]

HD107168 — Вероника чәче йолдызлыгы[d]нда урнашкан A5IIs[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,22 ± 0,01[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 8 Com SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  4. ↑ Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  5. ↑ 5,0 5,1 Barry D. C. Spectral Classification of a and F Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1970. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190209
  6. ↑ 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Gagné, Jonathan, Faherty, Jacqueline K. Fundamental Properties of Co-moving Stars Observed by Gaia // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2018. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AAAEBE — arXiv:1801.00537
  8. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. ↑ Gebran M., Monier R., Richard O. Chemical composition of A and F dwarf members of the Coma Berenices open cluster // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2008. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078807 — arXiv:0712.0244
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD107168&oldid=2930250