HD110073

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD110073 latin yazuında])
HD110073
Каталог коды HD 110073[1], SAO 203681[1], HIP 61789[1], HR 4817[1], 2MASS J12395253-3959142[1], GSC 07762-01975[1], l Cen, CPC 18 5992[1], GC 17236[1], GCRV 7608[1], HIC 61789[1], JP11 2262[1], PPM 290428[1], ROT 1863[1], TD1 16416[1], TYC 7762-1975-1[1], UBV 11350[1], uvby98 100110073[1], WDS J12399-3959AB[1], FAUST 3338[1], WEB 10991[1], Gaia DR2 6153047015281588864[1], 1RXS J123952.2-395909[1], TIC 144395071[1], UBV M 18468[1], ALS 16351[1] һәм Renson 31980[1]
Йолдызлык Кентавр йолдызлыгы
Җирдән ераклык 91,0573 ± 3,6665 парсек[2]
Скорость вращения звезды 28 km/s[3]
Параллакс 10,9821 ± 0,4422 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −20,883 ± 1,006 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −40,238 ± 0,738 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 15,1 ± 2,8 km/s[4]
Спектраль сыйныф B8II/III[5]
Күренмә йолдызча зурлык 4,64[6]
Светимость 385 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы −0,61
Металличность −0,4[7]
Радиюс 3,7 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][9][1]
Туры калкулык 189,96886831 °[8]
Авышлык −39,98730294222 °[8]
Нәтиҗәле температура 12 900 K[10]
Өслек гравитациясе 8000 сантиметр на секунду в квадрате[7]
Оценка возраста объекта 129 миллион лет

HD110073Кентавр йолдызлыгында урнашкан B8II/III[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,64[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 l Cen SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. 5,0 5,1 Houk N. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, Vol. 3 — 1982.
  6. 6,0 6,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  7. 7,0 7,1 M. Koleva, A. Vazdekis Stellar population models in the UV. I. Characterisation of the New Generation Stellar Library // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201118065arXiv:1111.5449
  8. 8,0 8,1 8,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  9. Boller T. ROSAT All-Sky Survey Faint Source Catalogue // IAU CircularCentral Bureau for Astronomical Telegrams, 2000.
  10. Adelman S. J., A. G. Davis Philip Elemental abundances of the B and A stars. 2: Gamma Geminorum, HD 60825, 7 Sextantis, HR 4817, and HR 5780 // Publications of the Astronomical Society of the PacificUniversity of Chicago Press, 1994. — ISSN 0004-6280; 1538-3873doi:10.1086/133501
  11. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]