HD112014

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD112014 latin yazuında])
HD112014
Каталог коды HR 4892[1], GSC 04633-01784[2], HD 112014[2], HIP 62561[2], SAO 2101[2], 2MASS J12490666+8325043[1], ADS 8682 B[2], AG+83 327[2], BD+84 289[2], CCDM J12492+8325B[2], CSI+84 289 1[2], CSI+84 289 2[2], GC 17440[2], GCRV 7691[2], HIC 62561[2], IDS 12484+8357 B[2], PPM 2216[2], ROT 3514[2], ROT 3561[2], TYC 4633-1784-1[2], UBV 11605[2], WDS J12492+8325B[2], SBC9 743[2], SBC7 476[2], PMSC 12484+8357B[2], PMSC 12484+8357Bab[2], Gaia DR1 1726095473057873408[2], WEB 11103[2] һәм Gaia DR2 1726095477354219904[2]
Йолдызлык Жираф йолдызлыгы[d][3]
Компаньон HD 112028[d][4]
Җирдән ераклык 127,301 ± 1,1376 парсек[5]
Скорость вращения звезды 13 km/s[6] һәм 25 km/s[7]
Параллакс 7,8554 ± 0,0702 миллисекунда дуги[5]
Склонение собственного движения 18,271 ± 0,114 миллиарксекунд в год[5]
Прямое восхождение собственного движения −24,213 ± 0,13 миллиарксекунд в год[5]
Радиаль тизлек −0,1 ± 7,4 km/s[8]
Спектраль сыйныф A0V[9]
Күренмә йолдызча зурлык 5,85 ± 0,009[10]
Радиюс 2,88 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][5]
Туры калкулык 192,27779961398 °[5]
Авышлык 83,417839112779 °[5]

HD112014 — Жираф йолдызлыгы[d][3]нда урнашкан A0V[9] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,85 ± 0,009[10] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,0 1,1 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 2,26 112014 SIMBAD Astronomical Database
  3. ↑ 3,0 3,1 VizieR
  4. ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  6. ↑ Perinotto M., Bernacca P. L. A catalogue of stellar rotational velocities: I. Main sequence single stars. II. Main sequence spectroscopic binaries and eclipsing systems. // Contributi dell'Osservatorio Astrofisica dell'Universita di Padova in Asiago — University of Padua, Asiago Astrophysical Observatory, 1970.
  7. ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  8. ↑ R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  9. ↑ 9,0 9,1 A. Cowley A study of the bright A stars. I. A catalogue of spectral classifications, A study of the bright stars. I. A catalogue of spectral classifications // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1969. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/110819
  10. ↑ 10,0 10,1 Oja T. UBV photometry of stars whose positions are accurately known. VI — 1991.
  11. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD112014&oldid=2930558