HD11415

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD11415 latin yazuında])
HD11415
Каталог коды GSC 04036-02834[1], HD 11415[1], HIP 8886[1], HR 542[1], IRAS 01508+6325[1], SAO 12031[1], 2MASS J01542373+6340123[1], ε Cas, BD+62 320[1], CEL 178[1], CSV 100141[1], FK5 63[1], GC 2289[1], GCRV 1052[1], HIC 8886[1], JP11 546[1], N30 389[1], NSV 652[1], PLX 388[1], PLX 388.00[1], PMC 90-93 45[1], PPM 13322[1], ROT 263[1], TD1 1074[1], TYC 4036-2834-1[1], UBV 1872[1], uvby98 100011415[1], [JE82] 50[1], HGAM 93[1], WEB 1868[1], Gaia DR2 511974502719733376[1], 45 Cas, Gaia DR3 511974502720839040[1], TIC 10510382[1], AAVSO 0147+63[1], AG+63 167[1], UBV M 8466[1], ALS 16380[1] һәм Renson 2870[1]
Йолдызлык Кассиопея йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 142,782 ± 5,0701 парсек[2]
Скорость вращения звезды 42 km/s[3]
Параллакс 7,0037 ± 0,2487 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −18,387 ± 0,191 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 29,587 ± 0,187 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −7,9 km/s[4][5]
Спектраль сыйныф B3Vp_sh[6]
Күренмә йолдызча зурлык 3,37[7]
Светимость 2500 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы −2,19
Радиюс 6 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 28,5988920257 °[2]
Авышлык 63,67010006633 °[2]
Нәтиҗәле температура 15 600 K[9]
Өслек гравитациясе 3160 сантиметр на секунду в квадрате[9]

HD11415 — Кассиопея йолдызлыгы[d]нда урнашкан B3Vp_sh[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 3,37[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 eps Cas SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Castro, N., Herrero, A., Simón-Díaz, S. et al. The IACOB project. III. New observational clues to understand macroturbulent broadening in massive O- and B-type stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 17 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201628541 — arXiv:1608.05508
  4. ↑ Huang W., Gies D. R., McSwain M. V. A stellar rotation census of B stars: from ZAMS to TAMS // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2010. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/722/1/605 — arXiv:1008.1761
  5. ↑ Campbell W. W. Catalogue of observed velocities — 1928.
  6. ↑ 6,0 6,1 Lesh J. R. The Kinematics of the Gould Belt: an Expanding Group? // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1968. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190179
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. ↑ 9,0 9,1 Ahmed A., Sigut T. A. A. Rotational mixing in Be stars: nitrogen abundances for a sample of Be stars from the MiMeS survey // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2017. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STX1737 — arXiv:1707.03009
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD11415&oldid=2930692