HD11529

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD11529 latin yazuında])
HD11529
Масса 4,7 M☉
Каталог коды GSC 04310-00902[1], HD 11529[1], HIP 9009[1], HR 548[1], SAO 12038[1], 2MASS J01560000+6841068[1], ω Cas, BD+67 169[1], CSV 102363[1], FK5 2129[1], GC 2313[1], GCRV 1062[1], HIC 9009[1], N30 396[1], NSV 659[1], PMC 90-93 1200[1], PPM 13340[1], ROT 267[1], TD1 1083[1], TYC 4310-902-1[1], UBV 1890[1], uvby98 100011529[1], SBC9 95[1], SBC7 66[1], WEB 1893[1], Gaia DR2 521376186122882304[1], 46 Cas, Gaia DR3 521376186122882304[1], TIC 353317633[1], AG+68 101[1], UBV M 8480[1], ALS 16540[1], Renson 2950[1] һәм IRAS 01520+6826[1]
Йолдызлык Кассиопея йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 223,204 ± 4,5436 парсек[2]
Скорость вращения звезды 45,7 ± 5 km/s[3]
Параллакс 4,4802 ± 0,0912 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −10,313 ± 0,105 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 15,067 ± 0,071 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 6,9 km/s[4]
Спектраль сыйныф B5III[5]
Күренмә йолдызча зурлык 4,968 ± 0,009[6]
Светимость 871 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,09
Радиюс 5,5 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 29,00011791945 °[2]
Авышлык 68,68523997607 °[2]
Нәтиҗәле температура 12 737 K[4]
Өслек гравитациясе 3310 сантиметр на секунду в квадрате[4]
Оценка возраста объекта 232 миллион лет

HD11529 — Кассиопея йолдызлыгы[d]нда урнашкан B5III[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,968 ± 0,009[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 ome Cas SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Yakunin I. A., Kudryavtsev D. O., Semenko E. A. et al. Fundamental Parameters of CP Stars observed at the 6-m Telescope. I. Observations in 2009-2011 // Astrophysical Bulletin — Springer Science+Business Media, 2019. — ISSN 1990-3413; 1990-3421
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Huang W., Gies D. R., McSwain M. V. A stellar rotation census of B stars: from ZAMS to TAMS // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2010. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/722/1/605 — arXiv:1008.1761
  5. ↑ 5,0 5,1 Gerard T. van Belle, Braun K. v. Directly determined linear radii and effective temperatures of exoplanet host stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2009. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/694/2/1085 — arXiv:0901.1206
  6. ↑ 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD11529&oldid=2930766