HD135415
| HD135415 | |
| Каталог коды | HD 135415[1], GSC 07834-00308[1], SAO 225605[1], 2MASS J15162854-4357026[1], CD-43 9755[1], CEL 4359[1], CPC 0 13135[1], CPD-43 6957[1], PPM 320412[1], TD1 18068[1], TYC 7834-308-1[1], UBV M 20647[1], uvby98 100135415[1] һәм Gaia DR2 6000443730581002880[1] |
|---|---|
| Йолдызлык | Бүре йолдызлыгы[d][2] |
| Җирдән ераклык | 580,9563 ± 20,6556 парсек[3] |
| Параллакс | 1,7213 ± 0,0612 миллисекунда дуги[3] |
| Склонение собственного движения | −4,539 ± 0,097 миллиарксекунд в год[3] |
| Прямое восхождение собственного движения | −9,04 ± 0,132 миллиарксекунд в год[3] |
| Радиаль тизлек | −21,4 km/s[1] |
| Спектраль сыйныф | ApSi[4] |
| Күренмә йолдызча зурлык | 7,92[1] |
| Чор | J2000.0[d][3] |
| Туры калкулык | 229,11895450364 °[3] |
| Авышлык | −43,950750037736 °[3] |
HD135415 — Бүре йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан ApSi[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,92[1] тәшкил итә.
Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[5] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[6][7]
Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[8] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[9] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[10] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[11]
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 135415 SIMBAD Astronomical Database
- ↑ 2,0 2,1 VizieR
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
- ↑ 4,0 4,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Әдәбият
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)
Шулай ук карагыз
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
 |
Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге. Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,  Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
|