HD141296

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD141296 latin yazuında])
HD141296
Каталог коды HIP 77574[1], SAO 226263[1], HR 5872[1], IRAS 15466-4514[1], GSC 08309-00556[1], 2MASS J15501631-4524064[1], HD 141296[1], CD-45 10251[1], CPC 0 14053[1], CPD-45 7665[1], CSI-45 10251 21[1], FK5 3251[1], GC 21263[1], GCRV 65708[1], HIC 77574[1], N30 3554[1], PPM 321081[1], TD1 18572[1], UBV 13444[1], UBV M 20967[1], uvby98 100141296 ABC[1], CCDM J15503-4524A[1], HD 141296A[1], IDS 15433-4506 A[1], uvby98 100141296[1], WDS J15503-4524A[1], Gaia DR2 5988402639481532800[1], TYC 8309-556-1[1], CSI-45 10251 22[1] һәм WEB 13130[1]
Йолдызлык Почмаклык йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 46,8163 ± 0,1168 парсек[3]
Скорость вращения звезды 77,5 km/s[4]
Параллакс 21,3601 ± 0,0533 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −33,474 ± 0,068 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 39,755 ± 0,129 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 2,3 ± 4,3 km/s[5][6][7][…]
Спектраль сыйныф A9III[8]
Күренмә йолдызча зурлык 6,117 ± 0,01[9]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 237,56797668667 °[3]
Авышлык −45,401715671317 °[3]

HD141296Почмаклык йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан A9III[8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,117 ± 0,01[9] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 141296 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Ammler-Von Eiff M., Chini R. Cerro Armazones spectroscopic survey of F dwarfs // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1333
  5. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  6. Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. Evans D. S., Laing J. D., Menzies A. һ.б. 85 Fundamental data for Southern stars (5th list) — 1964.
  8. 8,0 8,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  9. 9,0 9,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]