HD144197

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD144197 latin yazuında])
HD144197
Масса 1,75 M☉
Каталог коды IRAS 16029-4502[1], 2MASS J16062941-4510234[1], GSC 08310-01489[1], HD 144197[1], HIP 78914[1], HR 5980[1], SAO 226500[1], GJ 3938[1], δ Nor, CPC 0 14357[1], FK5 596[1], GC 21615[1], GCRV 9250[1], HIC 78914[1], JP11 2702[1], N30 3610[1], PLX 3639[1], PLX 3639.00[1], PPM 321365[1], ROT 2272[1], SACS 353[1], TD1 18827[1], TYC 8310-1489-1[1], UBV 13612[1], uvby98 100144197[1], WEB 13337[1], Gaia DR2 5991049095268550016[1], Gaia DR3 5991049095268550016[1], TIC 161786114[1], UBV M 21128[1] һәм Renson 40840[1]
Йолдызлык Почмаклык йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 32,193 ± 0,2688 парсек[2]
Скорость вращения звезды 7 km/s
Параллакс 31,0627 ± 0,2594 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 41,784 ± 0,202 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −18,44 ± 0,233 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −15,5 ± 2,8 km/s[3]
Спектраль сыйныф kA3hA7mF0III:[4]
Күренмә йолдызча зурлык 4,713 ± 0,009[5]
Светимость 13,4 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,86
Металличность 0,32[6]
Радиюс 2 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 241,62271525201 °[2]
Авышлык −45,17328002381 °[2]
Нәтиҗәле температура 7691 K[6]
Өслек гравитациясе 11 000 сантиметр на секунду в квадрате[6]

HD144197 — Почмаклык йолдызлыгы[d]нда урнашкан kA3hA7mF0III:[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,713 ± 0,009[5] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 del Nor SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 4,0 4,1 Corbally C. J. Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 pc--The Southern Sample // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2006. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/504637 — arXiv:astro-ph/0603770
  5. ↑ 5,0 5,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Erspamer D., North P. Automated spectroscopic abundances of A and F-type stars using echelle spectrographs II. Abundances of 140 A-F stars from ELODIE and CORALIE // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2003. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20021711 — arXiv:astro-ph/0210065
  7. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD144197&oldid=2932575