HD147103

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD147103 latin yazuında])
HD147103
Каталог коды 2MASS J16203026-2007037[1], GSC 06210-00865[1], BD-19 4361A[1], HD 147103[1], SAO 159864[1], BD-19 4361[1], HIP 80063[1], ADS 10005 AB[1], CCDM J16205-2007AB[1], CSI-19 4361 2[1], GC 21967[1], GCRV 9398[1], HIC 80063[1], IDS 16146-1953 AB[1], PPM 265425[1], TYC 6210-865-1[1], UBV M 21347[1], uvby98 100147103[1], VDB 103a[1], WDS J16205-2007AB[1], YZ 109 6749[1], EPIC 204951022[1], GEN# +1.00147103[1], CSI-19 4361 2[1], GC 21967[1], SKY# 29479[1], TYC 6210-865-1[1], Renson 41550[1], WEB 13555[1] һәм Gaia DR2 6244711994020423424[1]
Йолдызлык Гакрәп йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 131,1871 ± 1,0309 парсек[3] һәм 131,187 ± 1,031 парсек[3][4]
Параллакс 7,6227 ± 0,0599 миллисекунда дуги[3][4]
Склонение собственного движения −31,022 ± 0,096 миллиарксекунд в год[3][4]
Прямое восхождение собственного движения −12,769 ± 0,134 миллиарксекунд в год[3][4]
Радиаль тизлек 18 ± 7,4 km/s[5][6][7]
Спектраль сыйныф B9.5V[1] һәм B9/A0V[8]
Күренмә йолдызча зурлык 7,56[1]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 245,12610835593 °[3] һәм 245,12610835593 °[3]
Авышлык −20,117715941073 °[3] һәм −20,117715941073 °[3]

HD147103Гакрәп йолдызлыгы[2]нда урнашкан B9.5V[1] һәм B9/A0V[8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,56[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 147103 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Brown A. G. A., Messina S., Nicastro L. et al. Gaia Data Release 2. Summary of the contents and survey properties // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2018. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201833051arXiv:1804.09365
  5. R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr.Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994doi:10.1002/ASNA.200710776arXiv:0705.0878
  6. Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. Wilson R. E., Joy A. H. Radial velocities of 360 stars // The Astrophysical Journal LettersIOP Publishing, 1952. — ISSN 2041-8205; 2041-8213doi:10.1086/145529
  8. 8,0 8,1 Houk N., Smith-Moore M. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars — 1988.
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]