HD149121

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD149121 latin yazuında])
HD149121
Масса 0,0162 ± 0,005 M☉[1][2]
Каталог коды 2MASS J16323568+0531164[3], GSC 00390-02239[3], HD 149121[3], SAO 121676[4], HIP 81007[3], HR 6158[4], BD+05 3223[4], n Her, FK5 3309[3], GC 22244[3], GCRV 9515[3], HIC 81007[3], JP11 2771[3], PPM 162766[3], TD1 19286[3], TYC 390-2239-1[3], UBV 13995[3], YZ 5 7376[3], uvby98 100149121[3], WEB 13700[3], Gaia DR2 4438443431599145728[3], 28 Her, 11 Oph, TIC 281456592[3], Gaia DR3 4438443431600389888[3], AG+05 2150[3], UBV M 21508[3], Renson 42160[3] һәм ALS 16576[3]
Йолдызлык Геркулес йолдызлыгы
Җирдән ераклык 116,933 ± 1,9061 парсек[5]
Скорость вращения звезды 14 km/s[6]
Параллакс 8,5519 ± 0,1394 миллисекунда дуги[5]
Склонение собственного движения −0,282 ± 0,126 миллиарксекунд в год[5]
Прямое восхождение собственного движения 15,556 ± 0,157 миллиарксекунд в год[5]
Радиаль тизлек −26,5 ± 1,1 km/s[7]
Спектраль сыйныф B9.5III[8]
Күренмә йолдызча зурлык 5,63[9]
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,27
Металличность 0,03[10]
Радиюс 2,64 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][11][3]
Туры калкулык 248,14868926945 °[5]
Авышлык 5,52121993599 °[5]
Нәтиҗәле температура 11 099 K[10]
Өслек гравитациясе 7800 сантиметр на секунду в квадрате[10]
Оценка возраста объекта 0,011 ± 0,002 гигагод[1][12]

HD149121Геркулес йолдызлыгында урнашкан B9.5III[8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,63[9] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[13] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[14][15]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[16] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[17] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[18] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[19]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,0 1,1 Энциклопедия внесолнечных планет — 1995.
  2. Marois C. The Wide Brown Dwarf Binary Oph 1622−2405 and Discovery of a Wide, Low‐Mass Binary in Ophiuchus (Oph 1623−2402): A New Class of Young Evaporating Wide Binaries? // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2007. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1086/513417arXiv:astro-ph/0608574
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 3,23 n Her SIMBAD Astronomical Database
  4. 4,0 4,1 4,2 SIMBAD Astronomical Database
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  6. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  7. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  8. 8,0 8,1 A. Cowley Spectral classification of the bright B8 stars // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1972. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/111348
  9. 9,0 9,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  10. 10,0 10,1 10,2 Ph. Prugniel, I. Vauglin, M. Koleva The atmospheric parameters and spectral interpolator for the MILES stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201116769arXiv:1104.4952
  11. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  12. Mamajek E. E., Pecaut M. J. A revised age for upper Scorpius and the star formation history among the F-type members of the Scorpius-Centaurus OB association // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2012. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1088/0004-637X/746/2/154arXiv:1112.1695
  13. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  14. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  15. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  16. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  17. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  18. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  19. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]