HD152457

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD152457 latin yazuında])
HD152457
Каталог коды HD 152457[1], GSC 07872-01553[1], 2MASS J16552079-4056069[1], SAO 227438[1], ALS 16489[1], CD-40 10933[1], CD-40 10933A[1], CPC 0 15546[1], CPD-40 7608[1], CSI-40 7608 41[1], PPM 322408[1], RAVE J165520.8-405607[1], TYC 7872-1553-1[1], uvby98 100152457[1] һәм Gaia DR2 5969662494563289472[1]
Йолдызлык Гакрәп йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 1232,4378 ± 98,7287 парсек[3]
Параллакс 0,8114 ± 0,065 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −3,09 ± 0,099 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 1,835 ± 0,128 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 0,64 ± 18,81 km/s[4]
Спектраль сыйныф A3III(m)[5]
Күренмә йолдызча зурлык 9,6[1]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 253,83664800479 °[3]
Авышлык −40,935264715133 °[3]
Нәтиҗәле температура 7500 K[6]
Өслек гравитациясе 31 600 сантиметр на секунду в квадрате[6]

HD152457Гакрәп йолдызлыгы[2]нда урнашкан A3III(m)[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,6[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 152457 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Valentini, Marica, Steinmetz, Matthias, Kunder, Andrea et al. The Radial Velocity Experiment (RAVE): fifth data release // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2017. — 30 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.3847/1538-3881/153/2/75arXiv:1609.03210
  5. 5,0 5,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  6. 6,0 6,1 Sharma, S., Just, A., Binney, J. et al. The radial velocity experiment (RAVE): fourth data release // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2013. — 36 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1088/0004-6256/146/5/134arXiv:1309.4284
  7. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]