HD159870

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD159870 latin yazuında])
HD159870
Каталог коды IRAS 17327+5735[1], GSC 03897-01058[1], HD 159870[1], SAO 30464[1], HIP 85923[1], HR 6560[1], BD+57 1780[1], AG+57 1121[1], GC 23838[1], GCRV 10160[1], HIC 85923[1], IDS 17319+5738[1], IDS 17319+5737[1], ROT 7477[1], TD1 20703[1], TYC 3897-1058-1[1], UBV M 22291[1], YZ 57 9347[1], uvby98 100159870[1], WDS J17335+5734AB[1], Renson 44990[1], 2MASS J17333158+5733315[1], WEB 14500[1] һәм Gaia DR2 1422359405973750784[1]
Йолдызлык Аждаһа йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 214,491 ± 6,5605 парсек[3]
Параллакс 4,6622 ± 0,1426 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 5,662 ± 0,325 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 7,309 ± 0,299 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −2,27 ± 0,75 km/s[3]
Спектраль сыйныф G7III-+Am:[4]
Күренмә йолдызча зурлык 6,86 ± 0,009[5]
Металличность 0,19[6], 0,18[6] һәм −0,15[6]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 263,38170675669 °[3]
Авышлык 57,55871526913 °[3]
Нәтиҗәле температура 5249 K[6], 5326 K[6], 5262 K[6] һәм 5159 K[6]
Өслек гравитациясе 275 сантиметр на секунду в квадрате[6], 630 сантиметр на секунду в квадрате[6], 316 сантиметр на секунду в квадрате[6] һәм 420 сантиметр на секунду в квадрате[6]

HD159870 — Аждаһа йолдызлыгы[2]нда урнашкан G7III-+Am:[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,86 ± 0,009[5] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 159870 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 N. Ginestet, Carquillat J. M., C. Jaschek Spectral classifications in the near infrared of stars with composite spectra. III. Study of a sample of 137 objects with the Aurelie spectrograph // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1999. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/AAS:1999444
  5. ↑ 5,0 5,1 Oja T. UBV photometry of stars whose positions are accurately known — 1984.
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 Adamczak J., Lambert D. L. Carbon and oxygen abundances across the Hertzsprung gap // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 2014. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1088/0004-637X/791/1/58 — arXiv:1407.2157
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD159870&oldid=2933551