HD171586

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD171586 latin yazuında])
HD171586
Каталог коды IC 4756 8[1], 2MASS J18353649+0456095[1], BD+04 3801[1], GSC 00454-01578[1], HD 171586[1], SAO 123673[1], HIP 91142[1], ADS 11477 A[1], CCDM J18356+0456A[1], CSV 101740[1], GC 25401[1], GCRV 11051[1], HIC 91142[1], IDS 18307+0451 A[1], PPM 166144[1], TD1 22759[1], TYC 454-1578-1[1], UBV 15806[1], FR Ser[1], WDS J18356+0456A[1], YZ 0 2615[1], YZ 4 8645[1], WEB 15652[1], Gaia DR2 4283867558639522816[1], Gaia DR3 4283867558639522816[1], TIC 106360806[1], AG+04 2358[1], UBV M 39205[1] һәм Renson 48090[1]
Йолдызлык Елан йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 114,224 ± 0,4749 парсек[2]
Скорость вращения звезды 50 km/s[3]
Параллакс 8,7547 ± 0,0364 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −29,722 ± 0,037 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 29,668 ± 0,037 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 0,5 ± 0,8 km/s[4]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф A0VpSrSi[5]
Күренмә йолдызча зурлык 6,46[6]
Металличность 0,6[3]
Диаметры 2 980 000 km[7]
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 278,90205385039 °[2]
Авышлык 4,93598963069 °[2]
Нәтиҗәле температура 8600 K[3]
Өслек гравитациясе 2000 сантиметр на секунду в квадрате[3]

HD171586 — Елан йолдызлыгы[d]нда урнашкан A0VpSrSi[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,46[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 171586 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 Abt H. A. Spectral Classification of Stars in A Supplement to the Bright Star Catalogue // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 2004. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/423803
  6. ↑ 6,0 6,1 Alcaino G. A photoelectric investigation of the galactic clusters IC 4665 and IC 4756 — 1965.
  7. ↑ O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  8. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD171586&oldid=2934302