HD182255

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD182255 latin yazuında])
HD182255
Масса 4,16 M☉
Каталог коды 2MASS J19225088+2615447[1], HD 182255[1], HIP 95260[1], HR 7358[1], SAO 87136[1], GSC 02132-03895[1], BD+25 3811[1], CSV 102926[1], GC 26748[1], GCRV 11833[1], HIC 95260[1], JP11 3098[1], NSV 11966[1], PPM 108882[1], ROT 2785[1], TD1 24567[1], TYC 2132-3895-1[1], UBV 16411[1], V377 Vul[1], YZ 26 9885[1], uvby98 100182255[1], WEB 16644[1], Gaia DR2 2024062956715014016[1], 3 Vul, Gaia DR3 2024062956715014016[1], TIC 90702417[1], AG+26 2032[1], UBV M 23724[1], ALS 16388[1] һәм Renson 50370[1]
Йолдызлык Төлке йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 112,27 ± 2,1239 парсек[2]
Скорость вращения звезды 22,1 ± 3,7 km/s[3]
Параллакс 8,9071 ± 0,1685 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −10,27 ± 0,163 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 0,922 ± 0,124 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −14,1 ± 1,1 km/s[4]
Тип переменной звезды медленно пульсирующая класса B[d]
Спектраль сыйныф B6III[5][6][7][…]
Күренмә йолдызча зурлык 5,192 ± 0,009[8]
Абсолют йолдыз зурлыгы −0,17
Радиюс 2,34 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 290,71202312891 °[2]
Авышлык 26,26240759446 °[2]
Нәтиҗәле температура 12 600 K[3]
Өслек гравитациясе 10 000 сантиметр на секунду в квадрате[3]

HD182255 — Төлке йолдызлыгы[d]нда урнашкан B6III[5][6][7][…] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,192 ± 0,009[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 3 Vul SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Yakunin I. A., Kudryavtsev D. O., Semenko E. A. et al. Fundamental Parameters of CP Stars observed at the 6-m Telescope. I. Observations in 2009-2011 // Astrophysical Bulletin — Springer Science+Business Media, 2019. — ISSN 1990-3413; 1990-3421
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 Lesh J. R. The Kinematics of the Gould Belt: an Expanding Group? // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1968. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190179
  6. ↑ 6,0 6,1 Eggen O. J. Space motions and distribution of the apparently bright B-type stars — 1961.
  7. ↑ 7,0 7,1 Belyakina T. S., Chugainov P. F. On the precision of the determination of spectral classes and colour excesses of O-A2 stars by the methods of two color diagrams — 1959.
  8. ↑ 8,0 8,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD182255&oldid=2934895