HD197018

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD197018 latin yazuında])
HD197018
Каталог коды ADS 14126 AB[1], 2MASS J20393331+4034463[1], AG+40 2087[1], ALS 16592[1], BD+40 4266[1], CCDM J20396+4035AB[1], CEL 5136[1], CSI+40 4266 1[1], GC 28796[1], GCRV 71288[1], GSC 03157-01482[1], HD 197018[1], HIC 101949[1], HIP 101949[1], HR 7911[1], IDS 20359+4014 AB[1], PPM 60281[1], SAO 49899[1], TD1 27106[1], UBV 17934[1], uvby98 100197018[1], V2130 Cyg[1], WDS J20396+4035AB[1] һәм WEB 18430[1]
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы[2]
Скорость вращения звезды 55 km/s[3]
Параллакс 3,53 ± 0,53 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения 1,86 ± 0,62 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения 6,28 ± 0,38 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек −15,1 ± 3,7 km/s[5][6][7][…]
Спектраль сыйныф B6IIImnp[8]
Күренмә йолдызча зурлык 6,095[1]
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 309,888816957 °[4]
Авышлык 40,579660561 °[4]

HD197018 — Аккош йолдызлыгы[2]нда урнашкан B6IIImnp[8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,095[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 197018 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ Abt H. A., Levato H., Grosso M. Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2002. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/340590
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  5. ↑ R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  6. ↑ Hube D. P. The radial velocities of 335 late B-type stars — 1970.
  7. ↑ Evans D. S. The revision of the general catalogue of radial velocities // Proceedings of the International Astronomical Union — Cambridge University Press, 1979. — ISSN 1743-9221; 1743-9213
  8. ↑ 8,0 8,1 A. Cowley Spectral classification of the bright B8 stars // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1972. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/111348
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD197018&oldid=2935816