HD20320

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD20320 latin yazuında])
HD20320
Масса 1,85 M☉
Каталог коды HIP 15197[1], HR 984[1], IRAS 03134-0900[1], 2MASS J03155001-0849109[1], SAO 130387[1], HD 20320[1], GSC 05295-01259[1], ζ Eri, PLX 678[1], FK5 1091[1], GC 3899[1], GCRV 1802[1], HIC 15197[1], JP11 761[1], N30 666[1], NSV 1088[1], PMC 90-93 722[1], PPM 185579[1], ROT 443[1], SACS 70[1], TD1 2037[1], TYC 5295-1259-1[1], UBV 3162[1], YZ 99 754[1], uvby98 100020320[1], PLX 678.00[1], WDS J03158-0849A[1], SBC9 165[1], SBC7 119[1], WEB 2924[1], Gaia DR2 5166714578981717632[1], 13 Eri, Gaia DR3 5166714578981717632[1], TIC 9887662[1], UBV M 9423[1] һәм Renson 5060[1]
Йолдызлык Эридан йолдызлыгы
Компаньон 14 Эридана[d][2]
Җирдән ераклык 36,503 ± 0,1799 парсек[3]
Скорость вращения звезды 82 km/s[4]
Параллакс 27,395 ± 0,14 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 46,883 ± 0,128 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −2,8 ± 0,172 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −5,8 ± 4,2 km/s[5]
Спектраль сыйныф kA4hA9mA9V[6]
Күренмә йолдызча зурлык 4,8[7]
Светимость 10,3 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,97
Радиюс 10,3 солнечный радиус
Диаметры 1 390 000 km[8]
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 48,95844035892 °[3]
Авышлык −8,81973238362 °[3]
Нәтиҗәле температура 7572 K[10]
Өслек гравитациясе 8700 сантиметр на секунду в квадрате[11]
Оценка возраста объекта 800 миллион лет

HD20320 — Эридан йолдызлыгында урнашкан kA4hA9mA9V[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,8[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 zet Eri SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ 6,0 6,1 Corbally C. J. Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 pc--The Southern Sample // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2006. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/504637 — arXiv:astro-ph/0603770
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ McElwain M. Characterization of Dusty Debris Disks: The IRAS and Hipparcos Catalogs // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2007. — 16 p. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/509912 — arXiv:astro-ph/0609555
  9. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. ↑ E. Masana, C. Jordi, I. Ribas Effective temperature scale and bolometric corrections from 2MASS photometry // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2006. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20054021 — arXiv:astro-ph/0601049
  11. ↑ R. Michael Rich, Lépine S. Spectroscopy of New High Proper Motion Stars in the Northern Sky. I. New Nearby Stars, New High-Velocity Stars, and an Enhanced Classification Scheme for M Dwarfs // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/345972 — arXiv:astro-ph/0209284
  12. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD20320&oldid=2936156