HD204188

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD204188 latin yazuında])
HD204188
Сурәт
Каталог коды GSC 01671-00710[1], HD 204188[1], HIP 105860[1], HR 8210[1], 2MASS J21262666+1922323[1], SAO 107138[1], 1RXS J212626.8+192224[1], 2EUVE J2126+19.3[1], AG+19 2186[1], BD+18 4794[1], BD+18 4794B[1], EUVE J2126+19.3[1], GC 30023[1], GCRV 13485[1], HIC 105860[1], N30 4732[1], PPM 140137[1], TD1 28097[1], TYC 1671-710-1[1], uvby98 100204188 V[1], IK Peg[1], YZ 19 8745[1], uvby98 100204188[1], SBC9 1307[1], SBC7 857[1], RX J2126.4+1922[1], Gaia DR1 1787127782968262400[1], WEB 19199[1] һәм Gaia DR2 1787127787263968640[1]
Показатель цвета 0,672[2]
Йолдызлык Пегас йолдызлыгы[3]
Җирдән ераклык 47,329 ± 0,3158 парсек[4]
Скорость вращения звезды 40 km/s[5]
Параллакс 21,1287 ± 0,141 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения 16,205 ± 0,289 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения 80,964 ± 0,296 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек −9,7 ± 0,2 km/s[6]
Тип переменной звезды δ Щита[d]
Спектраль сыйныф kA6hA9mF0+DA[7]
Күренмә йолдызча зурлык 6,064 ± 0,01[8]
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,762
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 321,61108609324 °[4]
Авышлык 19,375643573799 °[4]
Нәтиҗәле температура 33 290 K[9]
Өслек гравитациясе 800 000 000 сантиметр на секунду в квадрате[9]
Оценка возраста объекта 50 000 000 ел[10]
 HD204188 Викиҗыентыкта

HD204188Пегас йолдызлыгы[3]нда урнашкан kA6hA9mF0+DA[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,064 ± 0,01[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 IK Peg SIMBAD Astronomical Database
  2. https://www.webcitation.org/68oXMP61J?url=http://simbad.u-strasbg.fr/simbad/sim-basic?Ident=HD+204188
  3. 3,0 3,1 VizieR
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  6. Pourbaix, D., Udry, S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20041213arXiv:astro-ph/0406573
  7. 7,0 7,1 Skiff B. A. General Catalogue of Stellar Spectral Classifications (Version 2013-Jul) — 2014.
  8. 8,0 8,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. 9,0 9,1 Barstow J. K., Casewell S. L. Evidence for an external origin of heavy elements in hot DA white dwarfs // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — 19 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU216arXiv:1402.2164
  10. http://adsabs.harvard.edu/abs/1994MNRAS.267.1045W
  11. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]