HD204485

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD204485 latin yazuında])
HD204485
Каталог коды HD 204485[1], ASCC 634590[1], FK5 3716[1], GCRV 13496[1], GSC 02708-02737[1], HIC 106003[1], HIP 106003[1], HR 8220[1], LSPM J2128+3213[1], 2MASS J21280825+3213310[1], PLX 5172[1], PPM 86617[1], SAO 71371[1], TD1 28135[1], UBV M 25731[1], uvby98 100204485[1], WDS J21281+3214A[1], PLX 5172.00[1], AG+32 2099[1], BD+31 4462[1], TYC 2708-2737-1[1], WEB 19216[1] һәм Gaia DR2 1853901609461357568[1]
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 44,676 ± 0,1249 парсек[3]
Скорость вращения звезды 9,3 km/s[4]
Параллакс 22,3834 ± 0,0626 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 79,785 ± 0,114 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 133,764 ± 0,082 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −24,4 ± 0,9 km/s[5][6] һәм −24,4 ± 0,9 km/s[5]
Спектраль сыйныф F0V[7]
Күренмә йолдызча зурлык 5,741[1]
Металличность 7,64[4]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 322,03437882105 °[3]
Авышлык 32,225330477576 °[3]
Нәтиҗәле температура 7125 K[4]
Өслек гравитациясе 13 500 сантиметр на секунду в квадрате[4]

HD204485 — Аккош йолдызлыгы[2]нда урнашкан F0V[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,741[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 204485 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Luck, R. Earle Abundances in the Local Region II: F, G, and K Dwarfs and Subgiants // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2016. — 19 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/153/1/21 — arXiv:1611.02897
  5. ↑ 5,0 5,1 Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ Wilson R. E. General Catalogue of Stellar Radial Velocities — Карнеги институты, 1953.
  7. ↑ 7,0 7,1 Cowley A. MK Spectral Types for Some Bright F Stars // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1974. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/129562
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD204485&oldid=2936227