Эчтәлеккә күчү

HD2054

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD2054 latin yazuında])
HD2054
Каталог коды HD 2054[1], ALS 16398[1], CSV 100027[1], FK5 2022[1], GCRV 50365[1], GSC 03653-01364[1], HIC 1982[1], HIP 1982[1], HR 96[1], 2MASS J00250640+5302483[1], N30 74[1], NSV 159[1], PMC 90-93 1183[1], PPM 25320[1], ROT 88[1], SAO 21381[1], UBV 298[1], uvby98 100002054[1], YZ 52 164[1], UBV M 7355[1], SBC9 19[1], AG+52 40[1], BD+52 61[1], TYC 3653-1364-1[1], WEB 375[1] һәм Gaia DR2 419090268665059712[1]
Йолдызлык Кассиопея йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 171,2534 ± 4,0326 парсек[3]
Скорость вращения звезды 49 ± 13 km/s[4]
Параллакс 5,8393 ± 0,1375 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −3,483 ± 0,133 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 22,037 ± 0,152 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −14,3 km/s[4] һәм −7,2 km/s[4]
Спектраль сыйныф B8V[5][6]
Күренмә йолдызча зурлык 5,719 ± 0,009[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 6,276711466456 °[3]
Авышлык 53,046778089337 °[3]
Нәтиҗәле температура 11 722 K[8]
Өслек гравитациясе 11 430 сантиметр на секунду в квадрате[4] һәм 11 500 сантиметр на секунду в квадрате[4]

HD2054 — Кассиопея йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан B8V[5][6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,719 ± 0,009[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 2054 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 Roman N. Identification of a constellation from a position // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1987. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/132034
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Huang W., Gies D. R., McSwain M. V. A stellar rotation census of B stars: from ZAMS to TAMS // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2010. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/722/1/605 — arXiv:1008.1761
  5. ↑ 5,0 5,1 Floquet M. Classification spectrale d'etoiles Ap et Am // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1975. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ 6,0 6,1 Palmer D. R., Walker E. N., Jones D. H. P. et al. The radial velocities spectral types and projected rotational velocities of 633 bright northern A stars // Royal Observatory Bulletin — 1968.
  7. ↑ 7,0 7,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201117691 — arXiv:1201.2052
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD2054&oldid=2936261