Эчтәлеккә күчү

HD205795

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD205795 latin yazuında])
HD205795
Каталог коды HD 205795[1], ADS 15135 A[1], CCDM J21362+5030A[1], CEL 5348[1], GSC 03599-00770[1], HIC 106651[1], HIP 106651[1], IDS 21326+5003[1], 2MASS J21360973+5030074[1], N30 4765[1], PPM 39639[1], SAO 33567[1], TD1 28295[1], UBV M 25822[1], uvby98 100205795[1], WDS J21362+5030A[1], YZ 50 7158[1], AG+50 1661[1], BD+49 3562[1], CSI+49 3562 1[1], TYC 3599-770-1[1], BD+49 3562A[1], Gaia DR1 2171348032484833152[1] һәм Gaia DR2 2171348036795680256[1]
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы[2]
Компаньон BD+49 3562B[d][3]
Җирдән ераклык 199,3541 ± 1,8917 парсек[4]
Параллакс 5,0162 ± 0,0476 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения 21,781 ± 0,072 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения 28,189 ± 0,076 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек −13 ± 10,2 km/s[5]
Спектраль сыйныф A2:VpCrSiSr[6]
Күренмә йолдызча зурлык 7,17[1]
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 324,0406334041 °[4]
Авышлык 50,502076605768 °[4]

HD205795 — Аккош йолдызлыгы[2]нда урнашкан A2:VpCrSiSr[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,17[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 205795 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ F. Arenou Radial velocities. Measurements of 2800 B2-F5 stars for HIPPARCOS // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1999. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/AAS:1999489
  6. ↑ 6,0 6,1 Abt H. A. Visual multiples. VIII - 1000 MK types // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1985. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/191064
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD205795&oldid=2936238