HD212132

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD212132 latin yazuında])
HD212132
Масса 1,37 M☉
Каталог коды PLX 5411[1], CPC 0 19883[1], FK5 3786[1], GC 31279[1], GCRV 73123[1], HD 212132[1], HIC 110506[1], HIP 110506[1], HR 8524[1], IRAS 22201-4610[1], LTT 8994[1], N30 4928[1], NLTT 53671[1], PPM 328201[1], SACS 487[1], SAO 231111[1], TD1 29012[1], UBV 19137[1], TYC 8439-1485-1[1], CCDM J22231-4556A[1], IDS 22170-4626 A[1], WDS J22231-4556A[1], uvby98 100212132[1], UCAC3 89-416233[1], UCAC4 221-187349[1], 1RXS J222308.1-455542[1], 2MASS J22230816-4555432[1], Gaia DR2 6518814951423530880[1], π² Gru, Gaia DR3 6518814951423530880[1], TIC 382420372[1], UBV M 26351[1] һәм Renson 58860[1]
Йолдызлык Торна йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 39,661 ± 0,0728 парсек[2]
Параллакс 25,2139 ± 0,0463 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −58,241 ± 0,044 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 233,177 ± 0,03 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 2,28 ± 6,36 km/s[3]
Спектраль сыйныф F0V[4]
Күренмә йолдызча зурлык 5,62[5]
Светимость 7,54 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,62
Радиюс 1,98 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][3][1]
Туры калкулык 335,78327926116 °[2]
Авышлык −45,928488349 °[2]
Нәтиҗәле температура 6872 K[6]
Оценка возраста объекта 758 миллион лет

HD212132 — Торна йолдызлыгы[d]нда урнашкан F0V[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,62[5] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 pi.02 Gru SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  5. ↑ 5,0 5,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  6. ↑ M. Asplund, L. Casagrande, S. Cassisi et al. New constraints on the chemical evolution of the solar neighbourhood and Galactic disc(s) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201016276 — arXiv:1103.4651
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD212132&oldid=2935902