Эчтәлеккә күчү

HD216533

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD216533 latin yazuında])
HD216533
Каталог коды CSV 8799[1], GCRV 73608[1], GSC 03996-01556[1], HD 216533[1], HIC 112969[1], HIP 112969[1], 2MASS J22524191+5848233[1], PPM 41207[1], SAO 34915[1], UBV 19618[1], UBV M 26692[1], uvby98 100216533[1], YZ 58 13513[1], SBC9 1404[1], AG+58 1504[1], BD+58 2497[1], TYC 3996-1556-1[1], Gaia DR1 2013467371148413568[1], WEB 20115[1], Gaia DR2 2013467375451956736[1] һәм MX Cep
Йолдызлык Кефей йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 279,5326 ± 3,9382 парсек[3]
Параллакс 3,5774 ± 0,0504 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 6,509 ± 0,072 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 28,39 ± 0,075 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −5,5 ± 3,3 km/s[4]
Спектраль сыйныф A2p[5][6]
Күренмә йолдызча зурлык 7,88[1]
Металличность 0,98[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 343,17464535984 °[3]
Авышлык 58,806467744792 °[3]
Нәтиҗәле температура 10 286 K[7]

HD216533 — Кефей йолдызлыгы[2]нда урнашкан A2p[5][6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,88[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 MX Cep SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 Bertaud C. Catalogue et bibliographie des etoiles a spectre particulier // Journal des observateurs — 1958. — ISSN 0368-3389
  6. ↑ 6,0 6,1 Babcock H. W. Magnetic fields in the A-type stars // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1958. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/146539
  7. ↑ 7,0 7,1 Adelman S. J. Line identifications, elemental abundances, and equivalent widths for 21 sharp-lined cool peculiar A stars and two comparison standards // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1973. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190277
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD216533&oldid=2935712