HD221760

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD221760 latin yazuında])
HD221760
Масса 2,23 M☉
Каталог коды IRAS 23324-4253[1], SAO 231675[1], 2MASS J23350457-4236542[1], HD 221760[1], HIP 116389[1], HR 8949[1], GSC 08020-00969[1], ι Phe, PLX 5703[1], CCDM J23351-4237A[1], CPC 0 20561[1], FK5 1617[1], GC 32787[1], GCRV 14787[1], HIC 116389[1], IDS 23297-4310 A[1], JP11 3638[1], N30 5176[1], PPM 329418[1], ROT 3421[1], SACS 510[1], TYC 8020-969-1[1], UBV 20274[1], uvby98 100221760 ABV[1], PLX 5703.00[1], WDS J23351-4237A[1], iot Phe[1], TIC 144276313[1], WEB 20563[1], Gaia DR2 6535342432254576000[1], Gaia DR3 6535342432254576000[1], UBV M 27102[1] һәм Renson 60770[1]
Йолдызлык Ганка йолдызлыгы
Компаньон HD 221736[d][2]
Җирдән ераклык 81,264 ± 3,8315 парсек[3]
Скорость вращения звезды 22,4 ± 0,7 km/s[4]
Параллакс 12,3056 ± 0,5802 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 8,543 ± 0,448 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 47,072 ± 0,776 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 19,4 ± 2,8 km/s[5]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф ApSrCrEu[6]
Күренмә йолдызча зурлык 4,71[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,28
Радиюс 3,6 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 353,76900152353 °[3]
Авышлык −42,61513979887 °[3]
Оценка возраста объекта 573 миллион лет

HD221760 — Ганка йолдызлыгында урнашкан ApSrCrEu[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,71[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 iot Phe SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. ↑ J Sikora, Wade G. A., J Power et al. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc – I. Fundamental parameters and chemical abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STY3105 — arXiv:1811.05633
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ 6,0 6,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD221760&oldid=2935474