HD222925

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD222925 latin yazuında])
HD222925
Каталог коды HD 222925[1], CPC 20.1 6995[1], GSC 09127-00939[1], HIC 117168[1], HIP 117168[1], 2MASS J23451760-6154429[1], PPM 366613[1], SAO 255561[1], TIC 350272314[1], TYC 9127-939-1[1] һәм Gaia DR2 6487799171512458624[1]
Йолдызлык Тукан йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 447,7879 ± 4,8725 парсек[3]
Параллакс 2,2332 ± 0,0243 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −99,171 ± 0,041 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 154,854 ± 0,041 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −38,9 ± 0,6 km/s[4]
Спектраль сыйныф ApSrEu[5]
Күренмә йолдызча зурлык 9,03[1]
Металличность −1,51[6][7], −1,7[7] һәм −1,67[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 356,32336393565 °[3]
Авышлык −61,911898378667 °[3]
Нәтиҗәле температура 5603 K[7], 5564 K[6][7] һәм 5668 K[7]
Өслек гравитациясе 440 сантиметр на секунду в квадрате[6][7] һәм 160 сантиметр на секунду в квадрате[7]
 HD222925 Викиҗыентыкта

HD222925 — Тукан йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан ApSrEu[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,03[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 222925 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Frebel A., Beers T. C., Placco V. M. The R-Process Alliance: A Comprehensive Abundance Analysis of HD 222925, a Metal-poor Star with an Extreme R-process Enhancement of [Eu/H] = −0.14 // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2018. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.3847/1538-4357/AADD92 — arXiv:1808.09469
  5. ↑ 5,0 5,1 Houk N., Cowley A. P. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 — 1975.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Carretta E., C. Sneden Mixing along the red giant branch in metal-poor field stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 Rossi S., Lee Y. S., Beers T. C. et al. Population studies. XIII. A new analysis of the Bidelman-MacConnell "weak-metal" Stars--Confirmation of metal-poor stars in the thick disk of the galaxy // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2014. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/794/1/58 — arXiv:1408.3165
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD222925&oldid=2935382