HD223640

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD223640 latin yazuında])
HD223640
Каталог коды GSC 06408-01356[1], HD 223640[1], HIP 117629[1], SAO 165918[1], HR 9031[1], 2MASS J23512132-1854327[1], PLX 5768[1], CEL 5694[1], CSV 8887[1], GC 33092[1], GCRV 14927[1], HIC 117629[1], PPM 242204[1], ROT 3454[1], TD1 30125[1], TYC 6408-1356-1[1], UBV 20475[1], ET Aqr[1], YZ 109 9928[1], PLX 5768.00[1], uvby98 100223640[1], TIC 89545031[1], WEB 20705[1], Gaia DR2 2390144081839340288[1], 108 Aqr, i³ Aqr, Gaia DR3 2390144081839340288[1], RAVE J235121.3-185433[1], UBV M 27290[1] һәм Renson 61290[1]
Йолдызлык Дәлү йолдызлыгы
Җирдән ераклык 100,196 ± 1,548 парсек[2]
Скорость вращения звезды 31,7 ± 1,4 km/s[3]
Параллакс 9,9804 ± 0,1542 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −3,941 ± 0,097 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 27,346 ± 0,177 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 21,36 ± 0,69 km/s[4]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d] һәм вращающаяся переменная[d][5]
Спектраль сыйныф B6.5V[6]
Күренмә йолдызча зурлык 5,18[7]
Светимость 132 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,08
Металличность 0,73[8]
Диаметры 3 580 000 km[9]
Чор J2000.0[d][10][1]
Схематик иллюстрациясе
Туры калкулык 357,83890973611 °[2]
Авышлык −18,909164140352 °[2]
Нәтиҗәле температура 7750 K[11]
Өслек гравитациясе 12 000 сантиметр на секунду в квадрате[12]

HD223640 — Дәлү йолдызлыгында урнашкан B6.5V[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,18[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[13] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[14][15]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[16] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[17] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[18] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[19]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 i03 Aqr SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ J Sikora, Wade G. A., J Power et al. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc – I. Fundamental parameters and chemical abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STY3105 — arXiv:1811.05633
  4. ↑ Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  5. ↑ Kochukhov O., Neiner C., David-Uraz A. MOBSTER - II. Identification of rotationally variable A stars observed with TESS in sectors 1-4 // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2019. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STZ1581 — arXiv:1905.08835
  6. ↑ 6,0 6,1 Torres A. F., Y. Frémat Fundamental parameters of B supergiants from the BCD system. I. Calibration of the (λ_1, D) parameters into Teff // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2009. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/200811147 — arXiv:0903.5134
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ Ph. Prugniel, I. Vauglin, M. Koleva The atmospheric parameters and spectral interpolator for the MILES stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201116769 — arXiv:1104.4952
  9. ↑ O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  10. ↑ Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  11. ↑ Bland-Hawthorn, Joss The Sixth Data Release of the Radial Velocity Experiment (RAVE). II. Stellar Atmospheric Parameters, Chemical Abundances, and Distances // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AB9AB8 — arXiv:2002.04512
  12. ↑ Khalack V., Leblanc F. Project VeSElkA: analysis of Balmer line profiles of slowly rotating chemically peculiar stars // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2015. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/150/1/2 — arXiv:1505.08158
  13. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  14. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  15. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  16. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  17. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  18. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  19. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD223640&oldid=2935344