Эчтәлеккә күчү

HD23631

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD23631 latin yazuında])
HD23631
Каталог коды HD 23631[1], ADS 2767 A[1], CCDM J03474+2355A[1], CEL 340[1], GCRV 2133[1], GSC 01800-01567[1], JP11 4674[1], 2MASS J03472440+2354529[1], PLX 822[1], ROT 3782[1], SAO 76197[1], TD1 2515[1], UBV 3640[1], UBV M 41095[1], WDS J03474+2355A[1], YZ 23 1171[1], uvby98 520221397[1], SBC9 191[1], BD+23 538[1], CSI+23 538 1[1], HGAM 275[1], SBC7 139[1], TYC 1800-1567-1[1], BD+23 538A[1], Gaia DR1 65207705316826752[1], WEB 3379[1] һәм Gaia DR2 65207709611941376[1]
Йолдызлык Сәвер йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 138,97 ± 1,1337 парсек[3]
Скорость вращения звезды 5 km/s[4] һәм 10 km/s[5]
Параллакс 7,182 ± 0,037 миллисекунда дуги[6]
Склонение собственного движения −44,327 ± 0,076 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 20,535 ± 0,111 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 7 km/s[7][8]
Спектраль сыйныф A0V[9]
Күренмә йолдызча зурлык 7,3[1]
Металличность 0,26[10]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 56,85172164815 °[3]
Авышлык 23,914674841078 °[3]
Нәтиҗәле температура 9613 K[10]
Өслек гравитациясе 22 000 сантиметр на секунду в квадрате[10]

HD23631Сәвер йолдызлыгы[2]нда урнашкан A0V[9] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,3[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 23631 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Perinotto M., Bernacca P. L. A catalogue of stellar rotational velocities: I. Main sequence single stars. II. Main sequence spectroscopic binaries and eclipsing systems. // Contributi dell'Osservatorio Astrofisica dell'Universita di Padova in AsiagoUniversity of Padua, Asiago Astrophysical Observatory, 1970.
  5. Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  6. S. Bertone, G. Fedorets, M. Weiler et al. Gaia Data Release 2. Observational Hertzsprung-Russell diagrams // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2018. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201832843arXiv:1804.09378
  7. Conti P. S. HD 23631: a short-period binary and early Am star // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1968. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/110636
  8. Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. 9,0 9,1 Abt H. A. MK classifications of spectroscopic binaries // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 2008. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1088/0067-0049/180/1/117
  10. 10,0 10,1 10,2 M. Gebran Chemical composition of A and F dwarfs members of the Pleiades open cluster // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2008. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20079271arXiv:0802.3148
  11. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]