HD23964

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD23964 latin yazuında])
HD23964
Каталог коды HD 23964[1], ADS 2795 A[1], CCDM J03500+2351A[1], CEL 367[1], GCRV 2190[1], GSC 01800-01260[1], HD 23964A[1], HIC 17923[1], HIP 17923[1], IDS 03440+2333 A[1], 2MASS J03495805+2350554[1], PPM 92961[1], ROT 3810[1], SAO 76251[1], TD1 2567[1], UBV 21385[1], WDS J03500+2351A[1], PMSC 03440+2333Aab[1], PMSC 03440+2333A[1], BD+23 569A[1], TYC 1800-1260-1[1], CSI+23 569 1[1], Gaia DR2 66507469798631808[1], Gaia DR1 66507465499396224[1], SBC9 197[1], AG+23 340[1], BD+23 569[1], HGAM 294[1], SBC7 144[1] һәм WEB 3451[1]
Йолдызлык Сәвер йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 141,445 ± 1,398 парсек[3]
Скорость вращения звезды 18 km/s[4] һәм 16 km/s[5]
Параллакс 7,0699 ± 0,0699 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −46,29 ± 0,091 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 18,666 ± 0,151 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 7,1 ± 1 km/s[6]
Спектраль сыйныф B9.5VspSiSrCr[7]
Күренмә йолдызча зурлык 6,81 ± 0,01[8]
Металличность −0,1[9]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 57,491897328077 °[3]
Авышлык 23,848692903154 °[3]
Нәтиҗәле температура 10 080 K[9]

HD23964 — Сәвер йолдызлыгы[2]нда урнашкан B9.5VspSiSrCr[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,81 ± 0,01[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 23964A SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  5. ↑ Perinotto M., Bernacca P. L. A catalogue of stellar rotational velocities: I. Main sequence single stars. II. Main sequence spectroscopic binaries and eclipsing systems. // Contributi dell'Osservatorio Astrofisica dell'Universita di Padova in Asiago — University of Padua, Asiago Astrophysical Observatory, 1970.
  6. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  7. ↑ 7,0 7,1 Abt H. A., Levato H. Spectral types in the Pleiades // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1978. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/130308
  8. ↑ 8,0 8,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. ↑ 9,0 9,1 Conti P. S., Strom S. E. The early A stars. II. Model-atmosphere abundance analysis of eight stars in the Pleiades // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1968. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/149565
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD23964&oldid=2934980