HD263582

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD263582 latin yazuında])
HD263582
Каталог коды HD 263582[1], GSC 00747-00644[1], 2MASS J06462191+0906102[1], UCAC2 34994498[1], TYC 747-644-1[1], [VGK85] NGC 2264 +09 344[1], BD+09 1380[1], Gaia DR1 3134428134318272768[1] һәм Gaia DR2 3134428138617792640[1]
Йолдызлык Сыңармөгез йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 836,1903 ± 34,1217 парсек[3]
Параллакс 1,1959 ± 0,0488 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −3,235 ± 0,069 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −3,605 ± 0,082 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 48,39744 ± 5,558 km/s[4], 40,55333 ± 4,51188 km/s[4], 29,990253 ± 4,93298 km/s[4], 48,350853 ± 5,12595 km/s[4], 26,53524 ± 5,5459 km/s[4], 27,484892 ± 9,2611 km/s[4], 48,39744 ± 5,558005333 km/s[4] һәм 48,39744 ± 5,5580053 km/s[4]
Спектраль сыйныф ApSi[5]
Күренмә йолдызча зурлык 9,65 ± 0,02[6]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 101,59132974608 °[3]
Авышлык 9,10284106372 °[3]

HD263582 — Сыңармөгез йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан ApSi[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,65 ± 0,02[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 263582 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Zasowski G., Frinchaboy P. M., Nidever D. L. et al. IN-SYNC. III. The dynamical state of IC 348 - a super-virial velocity dispersion and a puzzling sign of convergence // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2015. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/807/1/27
  5. ↑ 5,0 5,1 Bidelman W. P., MacConnel D. J. The brighter stars of astrophysical interest in the southern sky // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1973. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/111475
  6. ↑ 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD263582&oldid=2934123