HD29992

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD29992 latin yazuında])
HD29992
Масса 1,32 M☉
Каталог коды SAO 195239[1], HD 29992[1], HIP 21861[1], HR 1503[1], IRAS 04402-3714[1], 2MASS J04420348-3708395[1], GJ 9165[1], GJ 176.1[1], β Cae, 1RXS J044203.7-370835[1], CPC 18 1680[1], FK5 1130[1], GC 5740[1], GCRV 2766[1], HIC 21861[1], LTT 2063[1], N30 998[1], NLTT 13800[1], PLX 1051[1], PLX 1051.00[1], PMC 90-93 754[1], PPM 280570[1], ROT 673[1], SACS 103[1], SRS 31130[1], TD1 3493[1], TYC 7045-130-1[1], UBV 4536[1], uvby98 100029992[1], WEB 4205[1], Gaia DR2 4866371879660471808[1], Gaia DR3 4866371879660471808[1], TIC 77288515[1], UBV M 10296[1] һәм Renson 7700[1]
Йолдызлык Кискеч йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 28,894 ± 0,0443 парсек[2]
Скорость вращения звезды 97,5 km/s[3]
Параллакс 34,6088 ± 0,0531 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 212,705 ± 0,073 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 42,561 ± 0,057 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 29,48 ± 0,66 km/s[4]
Спектраль сыйныф F1[5]
Күренмә йолдызча зурлык 5,05[5]
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,64
Радиюс 1,3 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][4][1]
Туры калкулык 70,51450957648 °[2]
Авышлык −37,14433024034 °[2]
Нәтиҗәле температура 6791 K[6]
Өслек гравитациясе 4300 сантиметр на секунду в квадрате[7]
Оценка возраста объекта 1,753 гигагод

HD29992 — Кискеч йолдызлыгы[d]нда урнашкан F1[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,05[5] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 bet Cae SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ C. Schröder, A. Reiners, J. H. M. M. Schmitt Ca II HK emission in rapidly rotating stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2009. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:200810377
  4. ↑ 4,0 4,1 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 O'Donoghue D., Kilkenny D., Koen C. et al. The Edinburgh-Cape Blue Object Survey - III. Zone 2: galactic latitudes -30{deg} > b > -40{deg} // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2013. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STT158
  6. ↑ M. Asplund, L. Casagrande, S. Cassisi et al. New constraints on the chemical evolution of the solar neighbourhood and Galactic disc(s) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201016276 — arXiv:1103.4651
  7. ↑ R. Michael Rich, Lépine S. Spectroscopy of New High Proper Motion Stars in the Northern Sky. I. New Nearby Stars, New High-Velocity Stars, and an Enhanced Classification Scheme for M Dwarfs // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/345972 — arXiv:astro-ph/0209284
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD29992&oldid=2933688