HD30050

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD30050 latin yazuında])
HD30050
Каталог коды 1ES 0441-10.7[1], 2MASS J04434582-1040560[1], PLX 1053[1], GCRV 2776[1], GSC 05324-00547[1], HD 30050[1], HIC 22000[1], HIP 22000[1], PPM 214735[1], RBS 579[1], SAO 149847[1], SRS 5916[1], TD1 3503[1], TYC 5324-547-1[1], UBV 21632[1], RZ Eri[1], PLX 1053.00[1], 1RXS J044346.1-104104[1], WDS J04438-1041AB[1], uvby98 100030050[1], SBC9 270[1], CMC 202728[1], CMC 149847[1], SBC7 190[1], YZC 11 1174[1], Gaia DR1 3184295865720645760[1], WEB 4228[1], Gaia DR2 3184295870015339264[1], Renson 7730[1], TIC 56130043[1] һәм Gaia DR3 3184295870015339264[1]
Йолдызлык Эридан йолдызлыгы
Җирдән ераклык 197,476 ± 1,0061 парсек[2]
Параллакс 5,0639 ± 0,0258 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 9,283 ± 0,02 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 5,918 ± 0,023 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 43,3 ± 0,9 km/s[3]
Тип переменной звезды разделённая система[d][4]
Спектраль сыйныф kF1hF5mF5IVEuSrBa[5]
Күренмә йолдызча зурлык 7,88 ± 0,01[6]
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 70,94095916882 °[2]
Авышлык −10,6822268564 °[2]

HD30050Эридан йолдызлыгында урнашкан kF1hF5mF5IVEuSrBa[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,88 ± 0,01[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 RZ Eri SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. Y. Karataş, S. Bilir, Z. Eker et al. Kinematics of chromospherically active binaries and evidence of an orbital period decrease in binary evolution // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2004. — 24 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1111/J.1365-2966.2004.07588.XarXiv:astro-ph/0404219
  4. Smith A. M. S., F. Faedi, Barros S. C. C. et al. Eclipsing Am binary systems in the SuperWASP survey // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2014. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201323158arXiv:1402.7168
  5. 5,0 5,1 McGahee, Courtney, Gray, Richard O., Griffin, R. E. M. et al. A Spectroscopic Classification Survey to Search for New ρ Puppis Stars // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.3847/1538-3881/AB974C
  6. 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  8. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]