HD30353

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD30353 latin yazuında])
HD30353
Каталог коды GCRV 2812[1], GSC2 N3323300918[1], GSC 02905-01228[1], HD 30353[1], HIC 22365[1], HIP 22365[1], IRAS 04453+4311[1], 2MASS J04485332+4316319[1], PPM 47378[1], SAO 39773[1], TD1 3545[1], UBV 4582[1], UCAC3 267-64481[1], uvby98 100030353[1], MSX6C G161.7264-01.0100[1], SBC9 274[1], AG+43 500[1], BD+43 1069[1], SBC7 192[1], TYC 2905-1228-1[1], WEB 4311[1] һәм Gaia DR2 204531088580182016[1]
Йолдызлык Персей йолдызлыгы[2]
Параллакс 0,0046 ± 0,0691 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −2,253 ± 0,099 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 1,586 ± 0,116 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −14,9 ± 24,2 km/s[4][5]
Тип переменной звезды полуправильная переменная звезда[d][6]
Спектраль сыйныф A5Iap[7][8][9]
Күренмә йолдызча зурлык 7,76[10]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 72,222281844328 °[3]
Авышлык 43,275581669435 °[3]
Нәтиҗәле температура 5913 K[11]

HD30353Персей йолдызлыгы[2]нда урнашкан A5Iap[7][8][9] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,76[10] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 30353 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. B. Nordström The Geneva-Copenhagen survey of the Solar neighbourhood. II. New uvby calibrations and rediscussion of stellar ages, the G dwarf problem, age-metallicity diagram, and heating mechanisms of the disk // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20077221arXiv:0707.1891
  5. Mayor, M., Udry, S., Nordström, B. The Geneva-Copenhagen survey of the Solar neighbourhood. Ages, metallicities, and kinematic properties of ∼14 000 F and G dwarfs // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20035959arXiv:astro-ph/0405198
  6. Kukarkin B. V., Kholopov P. N., Pskovsky Y. P. һ.б. General Catalogue of Variable Stars, 3rd ed. — 1971.
  7. 7,0 7,1 Boulon J., Fehrenbach C. La mesure des vitesses radiales au prisme objectif. X. 4eme liste de vitesses radiales determinees au prisme objectif a vision directe — 1959.
  8. 8,0 8,1 Boulon J., Fehrenbach C. La mesure des vitesses radiales au prisme-objectif // Journal des observateurs — 1958. — ISSN 0368-3389
  9. 9,0 9,1 Boulon J., Fehrenbach C., Duflot A. et al. La mesure des vitesses radiales au prisme objectif. X. 4eme liste de vitesses radiales determinees au prisme objectif a vision directe // Journal des observateurs — 1959. — ISSN 0368-3389
  10. 10,0 10,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  11. M. Asplund, L. Casagrande, S. Cassisi et al. New constraints on the chemical evolution of the solar neighbourhood and Galactic disc(s) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201016276arXiv:1103.4651
  12. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]