HD30849

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD30849 latin yazuında])
HD30849
Каталог коды CPC 0 2487[1], GSC 08080-00418[1], HD 30849[1], HIC 22340[1], HIP 22340[1], 2MASS J04483851-4910118[1], PPM 309053[1], RAVE J044838.5-491012[1], SAO 217008[1], uvby98 100030849[1], TIC 259587315[1], Gaia DR1 4784786188437307392[1], Gaia DR2 4784786192734393600[1], SY Pic[1], TYC 8080-418-1[1], UBV M 10385[1], Renson 7970[1] һәм Gaia DR3 4784786192734393600[1]
Йолдызлык Рәссам йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 343,678 ± 1,6536 парсек[2]
Параллакс 2,9097 ± 0,014 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 0,768 ± 0,017 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −1,53 ± 0,016 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 4,25 ± 4,59 km/s[3]
Тип переменной звезды вращающаяся переменная[d][4]
Спектраль сыйныф ApSrCrEu[5]
Күренмә йолдызча зурлык 8,85[1]
Металличность 0,626[6]
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 72,16049347469 °[2]
Авышлык −49,16995669946 °[2]
Нәтиҗәле температура 7653 K[8][6]
Өслек гравитациясе 9770 сантиметр на секунду в квадрате[6]

HD30849 — Рәссам йолдызлыгы[d]нда урнашкан ApSrCrEu[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,85[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 SY Pic SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Valentini, Marica, Steinmetz, Matthias, Kunder, Andrea et al. The Radial Velocity Experiment (RAVE): fifth data release // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2017. — 30 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/153/2/75 — arXiv:1609.03210
  4. ↑ Kochukhov O., Neiner C., David-Uraz A. MOBSTER - II. Identification of rotationally variable A stars observed with TESS in sectors 1-4 // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2019. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STZ1581 — arXiv:1905.08835
  5. ↑ 5,0 5,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Bland-Hawthorn, Joss The Sixth Data Release of the Radial Velocity Experiment (RAVE). II. Stellar Atmospheric Parameters, Chemical Abundances, and Distances // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AB9AB8 — arXiv:2002.04512
  7. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  8. ↑ Sharma, S., Just, A., Binney, J. et al. The radial velocity experiment (RAVE): fourth data release // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2013. — 36 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/146/5/134 — arXiv:1309.4284
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD30849&oldid=2933585