HD32656

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD32656 latin yazuında])
HD32656
Каталог коды HD 32656[1], ALS 8166[1], GCRV 3016[1], GSC 01853-01957[1], HIC 23712[1], HIP 23712[1], 2MASS J05055341+2625476[1], PPM 94057[1], SAO 76955[1], TD1 3969[1], uvby98 100032656[1], YZ 26 2288[1], AG+26 469[1], BD+26 783[1], TYC 1853-1957-1[1], Gaia DR1 3420193611559104128[1], WEB 4626[1] һәм Gaia DR2 3420193615854987904[1]
Йолдызлык Сәвер йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 292,1841 ± 5,2589 парсек[3]
Скорость вращения звезды 228 ± 6 km/s[4]
Параллакс 3,4225 ± 0,0616 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −8,409 ± 0,064 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 0,349 ± 0,096 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 22,6 km/s[4] һәм 19,3 km/s[4]
Спектраль сыйныф B[5]
Күренмә йолдызча зурлык 6,61 ± 0,01[6]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 76,472549035093 °[3]
Авышлык 26,429931538255 °[3]
Нәтиҗәле температура 15 913 K[4]
Өслек гравитациясе 3900 сантиметр на секунду в квадрате[4] һәм 3855 сантиметр на секунду в квадрате[4]

HD32656Сәвер йолдызлыгы[2]нда урнашкан B[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,61 ± 0,01[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 32656 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Huang W., Gies D. R., McSwain M. V. A stellar rotation census of B stars: from ZAMS to TAMS // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2010. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1088/0004-637X/722/1/605arXiv:1008.1761
  5. 5,0 5,1 Hardorp J., Theile I., Voigt H. H. Luminous Stars in the Northern Milky Way — 1965.
  6. 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]