HD33054

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD33054 latin yazuında])
HD33054
Каталог коды ADS 3711 AB[1], i Ori, uvby98 100033054[1], 2MASS J05075287+0829550[1], PLX 1154[1], BD+08 866[1], CCDM J05079+0830AB[1], CEL 538[1], GC 6269[1], GCRV 3043[1], GSC 00698-02328[1], HD 33054[1], HIC 23879[1], HIP 23879[1], HR 1664[1], IRAS 05051+0826[1], JP11 987[1], PPM 148485[1], ROT 727[1], SAO 112440[1], TD1 4047[1], UBV 4924[1], YZ 8 2002[1], PLX 1154.00[1], WDS J05079+0830AB[1], YPAC 368[1], IDS 05024+0822 AB[1], UCAC4 493-010717[1], 1RXS J050752.1+082944[1], Gaia DR2 3290083762080645760[1], WEB 4659[1], 14 Ori, Gaia DR3 3290083766376434176[1], TIC 284857894[1] һәм AG+08 557[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы
Җирдән ераклык 62,4107 ± 1,2215 парсек[2]
Скорость вращения звезды 44 km/s[3]
Параллакс 16,0229 ± 0,3136 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −57,042 ± 0,353 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 30,354 ± 0,454 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 10,7 ± 0,3 km/s[4]
Спектраль сыйныф kA4hF0mF5(III)Eu[5]
Күренмә йолдызча зурлык 4,632 ± 0,208[6], 4,616 ± 0,018[6], 4,537 ± 0,017[6], 6,59 ± 0,56[7] һәм 5,672756 ± 0,003159[8]
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,28
Радиюс 3,89 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][9][2][1]
Туры калкулык 76,970389953572 °[9][2]
Авышлык 8,498450312092 °[9][2]

HD33054Орион йолдызлыгында урнашкан kA4hF0mF5(III)Eu[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,632 ± 0,208[6], 4,616 ± 0,018[6], 4,537 ± 0,017[6], 6,59 ± 0,56[7] һәм 5,672756 ± 0,003159[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 i Ori SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. 5,0 5,1 McGahee, Courtney, Gray, Richard O., Griffin, R. E. M. et al. A Spectroscopic Classification Survey to Search for New ρ Puppis Stars // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.3847/1538-3881/AB974C
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Van Dyk S. 2MASS All Sky Catalog of point sources — 2003.
  7. 7,0 7,1 Henden A. VizieR Online Data Catalog: UCAC4 Catalogue (Zacharias+, 2012) — 2012.
  8. 8,0 8,1 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  9. 9,0 9,1 9,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]