HD33904

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD33904 latin yazuında])
HD33904
Сурәт
Масса 3,45 M☉
Каталог коды IRAS 05106-1615[1], SAO 150237[1], GSC 05902-01721[1], HD 33904[1], HIP 24305[1], HR 1702[1], μ Lep, 1ES 0510-16.2[1], PLX 1184[1], CSV 6156[1], FK5 1144[1], GC 6382[1], GCRV 3094[1], HIC 24305[1], JP11 1008[1], N30 1117[1], PMC 90-93 766[1], PPM 215444[1], ROT 744[1], SACS 112[1], TD1 4224[1], TYC 5902-1721-1[1], UBV 4999[1], mu. Lep[1], PLX 1184.00[1], 1RXS J051255.6-161225[1], EUVE J0512-16.2[1], 2MASS J05125589-1612196[1], uvby98 100033904[1], GPM 78.232802-16.205430[1], WEB 4714[1], Gaia DR2 2983168461419329024[1], 5 Lep, Gaia DR3 2983168461421919488[1], TIC 169534653[1], AAVSO 0508-16[1], UBV M 10728[1], ALS 16195[1] һәм Renson 8640[1]
Йолдызлык Куян йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 52,144 ± 0,8878 парсек[2]
Скорость вращения звезды 18 km/s[3][4]
Параллакс 19,1775 ± 0,327 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −16,017 ± 0,295 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 42,803 ± 0,342 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 27,1 ± 0,3 km/s[5]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d][6]
Спектраль сыйныф B9IV:HgMn[7]
Күренмә йолдызча зурлык 3,29[8]
Светимость 251 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы −0,49
Металличность −0,05[9]
Диаметры 4 720 000 km[10]
Чор J2000.0[d][11][1]
Туры калкулык 78,23292901709 °[2]
Авышлык −16,20546349975 °[2]
Нәтиҗәле температура 12 274 K[12]
Өслек гравитациясе 7000 сантиметр на секунду в квадрате[9]
Оценка возраста объекта 125 миллион лет

HD33904Куян йолдызлыгы[d]нда урнашкан B9IV:HgMn[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 3,29[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[13] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[14][15]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[16] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[17] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[18] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[19]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 mu. Lep SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  4. F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20065224arXiv:astro-ph/0610785
  5. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  6. Общий каталог переменных звёзд
  7. 7,0 7,1 Houk N., Smith-Moore M. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars — 1988.
  8. 8,0 8,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  9. 9,0 9,1 Smith K. C., Dworetsky M. M. Elemental abundances in normal late-B and HgMn stars from co-added IUE spectra. I. Iron-peak elements // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1993. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  10. O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1259arXiv:1406.6093
  11. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  12. J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201117691arXiv:1201.2052
  13. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  14. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  15. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  16. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  17. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  18. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  19. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]