HD34797

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD34797 latin yazuında])
HD34797
Каталог коды ADS 3910 B[1], 2MASS J05191831-1830344[1], CCDM J05193-1831B[1], GC 6525[1], GCRV 56060[1], HD 34797[1], HIC 24827[1], HIP 24827[1], HR 1754[1], IDS 05149-1837 B[1], PPM 215591[1], ROT 767[1], SAO 150336[1], TYC 5906-1519-1[1], UBV 5077[1], TX Lep[1], WDS J05193-1831B[1], uvby98 100034797[1], WEB 4804[1], Gaia DR2 2969549291923535488[1], Gaia DR3 2969549291923535488[1], TIC 408217716[1], UBV M 10844[1], ALS 17336[1] һәм Renson 8880[1]
Йолдызлык Куян йолдызлыгы[d]
Компаньон YZ Зайца[d][2]
Җирдән ераклык 242,213 ± 4,7286 парсек[3]
Скорость вращения звезды 80 km/s[4]
Параллакс 4,1286 ± 0,0806 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 7,649 ± 0,078 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 1,523 ± 0,075 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 17,3 ± 2,9 km/s[5]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d][6]
Спектраль сыйныф B8/9(IV)[7]
Күренмә йолдызча зурлык 6,54[1]
Металличность 0,59[8]
Диаметры 4 660 000 km[9]
Чор J2000.0[d][10][1]
Туры калкулык 79,8262967466 °[3]
Авышлык −18,50955308769 °[3]
Нәтиҗәле температура 12 460 K[8]
Өслек гравитациясе 16 200 сантиметр на секунду в квадрате[8]

HD34797Куян йолдызлыгы[d]нда урнашкан B8/9(IV)[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,54[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 34797 SIMBAD Astronomical Database
  2. Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  5. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  6. Общий каталог переменных звёзд
  7. 7,0 7,1 Houk N., Smith-Moore M. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars — 1988.
  8. 8,0 8,1 8,2 Arentsen, Anke, Prugniel, Philippe, Gonneau, Anais et al. Stellar atmospheric parameters for 754 spectra from the X-shooter Spectral Library // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2019. — 14 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201834273arXiv:1907.06391
  9. O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1259arXiv:1406.6093
  10. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  11. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]