HD34959

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD34959 latin yazuında])
HD34959
Каталог коды HD 34959[1], CEL 641[1], GCRV 3201[1], GSC 00108-02091[1], HIC 25011[1], HIP 25011[1], HR 1761[1], IRAS 05186+0357[1], JP11 1035[1], 2MASS J05211930+0400428[1], PPM 148809[1], ROT 772[1], SAO 112660[1], TD1 4456[1], UBV 5091[1], UBV M 10867[1], uvby98 100034959[1], YZ 3 1667[1], [JE82] 158[1], AG+03 623[1], BD+03 857[1], TYC 108-2091-1[1], WEB 4844[1] һәм Gaia DR2 3236979759935825920[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы
Җирдән ераклык 458,1901 ± 15,1156 парсек[2]
Скорость вращения звезды 215 km/s[3]
Параллакс 2,1825 ± 0,072 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −11,971 ± 0,124 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −2,366 ± 0,168 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 4,8 ± 2,6 km/s[4]
Тип переменной звезды γ Кассиопеи[d][5]
Спектраль сыйныф B5Vp shell He-n[6]
Күренмә йолдызча зурлык 6,52[1]
Чор J2000.0[d][2]
Туры калкулык 80,330444129851 °[2]
Авышлык 4,011950939468 °[2]

HD34959Орион йолдызлыгында урнашкан B5Vp shell He-n[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,52[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 34959 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. Abt H. A., Levato H., Grosso M. Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2002. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1086/340590
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. Watson C., Henden A. A., Price A. AAVSO International Variable Star Index VSX — 2015.
  6. 6,0 6,1 Lesh J. R. The Kinematics of the Gould Belt: an Expanding Group? // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1968. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/190179
  7. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]