HD35502

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD35502 latin yazuında])
HD35502
Каталог коды HD 35502[1], CCDM J05250-0249A[1], CEL 684[1], GSC 04757-01589[1], HIC 25327[1], HIP 25327[1], IDS 05200-0258 A[1], JP11 1074[1], 2MASS J05250119-0248556[1], PPM 188035[1], ROT 796[1], SAO 132081[1], TD1 4567[1], UBV 5153[1], UBV M 10937[1], uvby98 100035502[1], WDS J05250-0249A[1], WDS J05250-0249Aa,Ab[1], YZ 92 1541[1], BD-02 1241[1], BDS 2719 A[1], CSI-02 1241 1[1], TYC 4757-1589-1[1], Gaia DR1 3211026367781551360[1] һәм Gaia DR2 3211026372078082048[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 382,7751 ± 9,421 парсек[3]
Скорость вращения звезды 290 km/s[4][5]
Параллакс 2,6125 ± 0,0643 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −2,071 ± 0,091 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −0,661 ± 0,122 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 24 ± 2,5 km/s[6]
Спектраль сыйныф Be+A+A[7]
Күренмә йолдызча зурлык 7,34[8]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 81,255017931743 °[3]
Авышлык −2,815469132362 °[3]

HD35502Орион йолдызлыгы[2]нда урнашкан Be+A+A[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,34[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 35502 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Perinotto M., Bernacca P. L. A catalogue of stellar rotational velocities: I. Main sequence single stars. II. Main sequence spectroscopic binaries and eclipsing systems. // Contributi dell'Osservatorio Astrofisica dell'Universita di Padova in AsiagoUniversity of Padua, Asiago Astrophysical Observatory, 1970.
  5. Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  6. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  7. 7,0 7,1 C. Neiner, E. Alecian HD 35502: a hierarchical triple system with a magnetic B5IVpe primary // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2016. — 18 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STW1077arXiv:1605.01353
  8. 8,0 8,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]