HD35575

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD35575 latin yazuında])
HD35575
Каталог коды HD 35575[1], GCRV 3256[1], GSC 04753-01895[1], HIC 25368[1], HIP 25368[1], JP11 1076[1], 2MASS J05253650-0129287[1], PPM 175822[1], ROT 798[1], SAO 132088[1], SRS 6381[1], TD1 4583[1], UBV 5163[1], UBV M 10950[1], uvby98 100035575[1], YZ 91 1303[1], AG-01 545[1], BD-01 889[1], TYC 4753-1895-1[1], WEB 4917[1] һәм Gaia DR2 3220200525301526656[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы
Җирдән ераклык 388,7874 ± 20,7386 парсек[2]
Скорость вращения звезды 84 ± 7 km/s[3]
Параллакс 2,5721 ± 0,1372 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 0,398 ± 0,144 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 0,785 ± 0,213 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 9 ± 2,7 km/s[4]
Спектраль сыйныф B3V[5][6][7][…]
Күренмә йолдызча зурлык 6,42 ± 0,01[8]
Чор J2000.0[d][2]
Туры калкулык 81,402077876915 °[2]
Авышлык −1,491292215896 °[2]

HD35575 — Орион йолдызлыгында урнашкан B3V[5][6][7][…] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,42 ± 0,01[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 35575 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. ↑ Oey M. S., K. Cunha Projected rotational velocities and stellar characterization of 350 B stars in the nearby Galactic disk // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2012. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/144/5/130 — arXiv:1208.1674
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 Hill P. W. Photometry and spectral classification of early-type stars away from the galactic plane // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1970. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/150.1.23
  6. ↑ 6,0 6,1 Borgman J. Seven-colour photometry of O, B and A stars — 1960.
  7. ↑ 7,0 7,1 Crawford D. L. Two-dimensional spectral classification by narrow-band photometry for B stars in clusters and associations // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1958. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/146536
  8. ↑ 8,0 8,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD35575&oldid=2933091