Эчтәлеккә күчү

HD36726

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD36726 latin yazuında])
HD36726
Каталог коды HD 36726[1], ADS 4156 A[1], CCDM J05339-0005A[1], GSC 04766-02300[1], IDS 05288-0009 A[1], 2MASS J05335172-0004363[1], PPM 175909[1], SAO 132263[1], UBV 5412[1], UBV M 11160[1], uvby98 100036726[1], WDS J05339-0005A[1], YZ 90 1380[1], AG-00 656[1], BD-00 993[1], CSI-00 993 1[1], TYC 4766-2300-1[1], BD-00 993A[1] һәм Gaia DR2 3220857895815103872[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 331,4661 ± 7,0317 парсек[3]
Параллакс 3,0169 ± 0,064 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −4,526 ± 0,086 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −2,79 ± 0,092 миллиарксекунд в год[3]
Спектраль сыйныф hA4VbkA0.5mA0.5_lB[4]
Күренмә йолдызча зурлык 8,85[1]
Металличность −0,58[5]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 83,465531916553 °[3]
Авышлык −0,076761713626 °[3]
Нәтиҗәле температура 9800 K[5]
Өслек гравитациясе 31 600 сантиметр на секунду в квадрате[5]

HD36726 — Орион йолдызлыгы[2]нда урнашкан hA4VbkA0.5mA0.5_lB[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,85[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[6] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[7][8]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[9] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[10] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[11] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[12]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 36726 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 Corbally, Christopher J. An Evaluation of the Membership Probability of 212 λ Boo Stars. I. A Catalogue // Publications of the Astronomical Society of Australia / B. Gaensler — Cambridge University Press, 2015. — 43 p. — ISSN 1323-3580; 1448-6083 — doi:10.1017/PASA.2015.34 — arXiv:1508.03633
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 E. Paunzen The elemental abundance pattern of twenty λ Bootis candidate stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20021423
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD36726&oldid=2932978