HD37129

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD37129 latin yazuında])
HD37129
Каталог коды HD 37129[1], ALS 16713[1], CEL 851[1], GCRV 3453[1], GSC 04774-00921[1], JP11 5786[1], 2MASS J05360625-0425326[1], NSV 2395[1], PPM 188247[1], ROT 886[1], SAO 132345[1], TD1 4964[1], UBV 5564[1], UBV M 51764[1], uvby98 900010940[1], YZ 94 1684[1], BD-04 1190[1], HGAM 450[1], TYC 4774-921-1[1], WEB 5169[1] һәм Gaia DR2 3215640949363313408[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 434,0655 ± 12,8498 парсек[3]
Скорость вращения звезды 229,008 ± 1,625 km/s[4]
Параллакс 2,3038 ± 0,0682 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −0,717 ± 0,136 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 1,042 ± 0,149 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 36,56598 ± 2,9282 km/s[5], 60,55012 ± 16,76508 km/s[5], 54,370964 ± 3,0844 km/s[5], 70,0537 ± 3,42229 km/s[5], 43,074913 ± 13,29749 km/s[5], 45,522984 ± 16,88739 km/s[5], 50,76653 ± 3,57131 km/s[5], 46,75152 ± 3,12499 km/s[5], 22,033806 ± 2,91691 km/s[5], 105,256096 ± 5,06866 km/s[5], 92,22596 ± 7,16088 km/s[5], 76,81676 ± 3,21028 km/s[5], 53,74228 ± 2,13235 km/s[5] һәм 53,54499 ± 3,10435 km/s[5]
Спектраль сыйныф B3III/IV[6]
Күренмә йолдызча зурлык 7,17[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 84,026075770132 °[3]
Авышлык −4,425771619319 °[3]
Нәтиҗәле температура 6999 K[4]
Өслек гравитациясе 13 270 сантиметр на секунду в квадрате[4]

HD37129 — Орион йолдызлыгы[2]нда урнашкан B3III/IV[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,17[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 37129 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Pan K., Zasowski G., Nidever D. L. et al. IN-SYNC. IV. The young stellar population in the Orion A molecular cloud // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2016. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.3847/0004-637X/818/1/59 — arXiv:1511.04147
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 Zasowski G., Frinchaboy P. M., Nidever D. L. et al. IN-SYNC. III. The dynamical state of IC 348 - a super-virial velocity dispersion and a puzzling sign of convergence // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2015. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/807/1/27
  6. ↑ 6,0 6,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD37129&oldid=2932929