HD37151

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD37151 latin yazuında])
HD37151
Каталог коды CEL 853[1], GSC 04778-01408[1], HD 37151[1], HIC 26304[1], HIP 26304[1], 2MASS J05360623-0723473[1], PPM 188246[1], SAO 132347[1], TD1 4973[1], UBV 5574[1], uvby98 100037151[1], YZ 97 1563[1], UBV M 11229[1], BD-07 1131[1], TYC 4778-1408-1[1], Gaia DR1 3016463421559302656[1], Gaia DR2 3016463421559302656[1] һәм V1179 Ori
Йолдызлык Орион йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 246,5544 ± 4,7659 парсек[3]
Параллакс 4,0559 ± 0,0784 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 5,504 ± 0,153 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −3,653 ± 0,158 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 45,681736 ± 2,87021 km/s[4], 83,86667 ± 1,83376 km/s[4], 48,688747 ± 3,01152 km/s[4] һәм 21,75249 ± 2,97753 km/s[4]
Спектраль сыйныф B7.9[5]
Күренмә йолдызча зурлык 7,38[5]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 84,025974190968 °[3]
Авышлык −7,396476753236 °[3]

HD37151 — Орион йолдызлыгы[2]нда урнашкан B7.9[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,38[5] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[6] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[7][8]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[9] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[10] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[11] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[12]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 V1179 Ori SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Zasowski G., Frinchaboy P. M., Nidever D. L. et al. IN-SYNC. III. The dynamical state of IC 348 - a super-virial velocity dispersion and a puzzling sign of convergence // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2015. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/807/1/27
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Hsu W.-H., Hartmann L., Allen L. et al. Evidence for environmental dependence of the upper stellar initial mass function in Orion A // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 2013. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1088/0004-637X/764/2/114 — arXiv:1212.1171
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD37151&oldid=2932922