Эчтәлеккә күчү

HD41770

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD41770 latin yazuında])
HD41770
Каталог коды HD 41770[1], GSC 00130-01056[1], HIC 29006[1], HIP 29006[1], 2MASS J06071437+0130300[1], PPM 149924[1], SAO 113471[1], SRS 6845[1], TD1 6092[1], uvby98 100041770[1], YZ 1 2021[1], AG+01 656[1], BD+01 1218[1], TYC 130-1056-1[1], Gaia DR1 3123093956144159872[1] һәм Gaia DR2 3123093960440054528[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 205,2798 ± 3,0256 парсек[3]
Параллакс 4,8714 ± 0,0718 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −34,748 ± 0,142 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −1,41 ± 0,132 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −6,99 ± 0,99 km/s[3]
Спектраль сыйныф Fm_dD[4]
Күренмә йолдызча зурлык 7,47 ± 0,01[5]
Металличность 0,31[6]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 91,809905369181 °[3]
Авышлык 1,508352652257 °[3]
Нәтиҗәле температура 7149 K[6] һәм 7127 K[6]
Өслек гравитациясе 10 700 сантиметр на секунду в квадрате[6] һәм 12 000 сантиметр на секунду в квадрате[6]

HD41770 — Орион йолдызлыгы[2]нда урнашкан Fm_dD[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,47 ± 0,01[5] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 41770 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  5. ↑ 5,0 5,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Grebel E. K. SP_Ace: a new code to derive stellar parameters and elemental abundances // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201526758 — arXiv:1512.01546
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD41770&oldid=2932562