HD44636

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD44636 latin yazuında])
HD44636
Каталог коды HD 44636[1], GCRV 57463[1], GSC 01315-01893[1], 2MASS J06232531+1550437[1], PPM 122387[1], SAO 95611[1], YZ 15 2112[1], AG+15 607[1], BD+15 1175[1], TYC 1315-1893-1[1], Gaia DR1 3368935547705877504[1], WEB 6043[1] һәм Gaia DR2 3368935547705877504[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 682,3144 ± 28,1194 парсек[3]
Параллакс 1,4656 ± 0,0604 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −13,779 ± 0,11 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −0,438 ± 0,132 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 8 km/s[4][5] һәм 8 km/s[5]
Спектраль сыйныф B8V[6][7]
Күренмә йолдызча зурлык 9 ± 0,02[8]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 95,855467809454 °[3]
Авышлык 15,845489920259 °[3]

HD44636Орион йолдызлыгы[2]нда урнашкан B8V[6][7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9 ± 0,02[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 44636 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. 5,0 5,1 Fehrenbach C., Duflot M., Genty V. et al. Les vitesses radiales du PPO de FEHRENBACH, annees 1955-68 (Radial Velocities from Small Objective Prism by FEHRENBACH, in years 1955-68) // Bulletin d'Information du Centre de Données Stellaires — 1996. — ISSN 0242-6536
  6. 6,0 6,1 Fehrenbach C. La mesure des vitesses radiales au prisme objectif. XII. 5eme liste de vitesses radiales determinees au prisme objectif a vision directe — 1961.
  7. 7,0 7,1 Fehrenbach C., Petit M., Cruvellier G. et al. La mesure des vitesses radiales au prisme objectif. XII. 5eme liste de vitesses radiales determinees au prisme objectif a vision directe // Journal des observateurs — 1961. — ISSN 0368-3389
  8. 8,0 8,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]