Эчтәлеккә күчү

HD46052

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD46052 latin yazuında])
HD46052
Каталог коды 2MASS J06322718+3227175[1], GSC 02426-00345[1], HD 46052[1], SAO 59194[1], HIP 31173[1], HR 2372[1], BD+32 1324[1], FK5 2500[1], GC 8474[1], GCRV 4178[1], HIC 31173[1], PPM 71742[1], TD1 7316[1], TYC 2426-345-1[1], WW Aur[1], YPAC 242[1], uvby98 100046052[1], SBC9 406[1], SBC7 282[1], Gaia DR1 3436234799012905856[1], WEB 6228[1], Gaia DR2 3436234803310568448[1], TIC 172171873[1], AG+32 656[1], Renson 12320[1] һәм Gaia DR3 3436234803310568448[1]
Йолдызлык Йөкче йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 89,742 ± 0,5565 парсек[2]
Скорость вращения звезды 38,8 km/s[3]
Параллакс 11,1431 ± 0,0691 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −17,343 ± 0,05 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −26,507 ± 0,06 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −8,7 ± 0,9 km/s[4]
Тип переменной звезды затменная звезда[d][5][6][7]
Спектраль сыйныф A7m[8]
Күренмә йолдызча зурлык 5,829 ± 0,01[9]
Металличность 0,15[3]
Чор J2000.0[d][10][1]
Туры калкулык 98,1132698606 °[2]
Авышлык 32,45489789697 °[2]
Нәтиҗәле температура 7670 K[3]
Өслек гравитациясе 14 800 сантиметр на секунду в квадрате[3]

HD46052Йөкче йолдызлыгы[d]нда урнашкан A7m[8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,829 ± 0,01[9] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 WW Aur SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Takeda Y., Han I., Kang D. et al. Compositional differences between the component stars of eclipsing close binary systems showing chemical peculiarities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2019. — 18 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STZ449arXiv:1902.04766
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. Kreiner, J. M. Up-to-date linear elements of eclipsing binaries // Acta Astron. / M. KubiakCopernicus Foundation for Polish Astronomy, 2004. — ISSN 0001-5237
  6. IJspeert, L. W., Tkachenko, A., Johnston, C. et al. An all-sky sample of intermediate- to high-mass OBA-type eclipsing binaries observed by TESS // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2021. — 19 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/202141489arXiv:2107.10005
  7. Kruse, Ethan, Caldwell, Douglas A., Stassun, Keivan G. et al. TESS Eclipsing Binary Stars. I. Short-cadence Observations of 4584 Eclipsing Binaries in Sectors 1–26 // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 2022. — 22 p. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.3847/1538-4365/AC324AarXiv:2110.13382
  8. 8,0 8,1 Hill G., Hilditch R. W., Younger F. һ.б. MK classifications of some northern hemisphere binary systems — 1975.
  9. 9,0 9,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  10. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  11. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]