HD51424

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD51424 latin yazuında])
HD51424
Каталог коды HD 51424[1], GSC 05380-02594[1], HD 51425[1], HIC 33420[1], HIP 33420[1], HR 2599[1], 2MASS J06570010-0810453[1], PPM 189728[1], SAO 133937[1], TD1 8632[1], UBV 6862[1], UBV M 12622[1], uvby98 100051424[1], YZ 98 2283[1], SBC9 2344[1], BD-07 1642[1], TYC 5380-2594-1[1], Gaia DR1 3051057252825251456[1] һәм Gaia DR2 3051057257129881600[1]
Йолдызлык Сыңармөгез йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 378,8309 ± 6,415 парсек[2]
Параллакс 2,6397 ± 0,0447 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −11,439 ± 0,103 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 1,499 ± 0,082 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −5,48 ± 0,4 km/s[2]
Спектраль сыйныф G9.5III+A0IV:[3]
Күренмә йолдызча зурлык 6,337 ± 0,01[4]
Металличность −0,07[5]
Чор J2000.0[d][2]
Туры калкулык 104,25039340925 °[2]
Авышлык −8,179300115686 °[2]
Нәтиҗәле температура 4836 K[5]
Өслек гравитациясе 105 сантиметр на секунду в квадрате[5]

HD51424 — Сыңармөгез йолдызлыгы[d]нда урнашкан G9.5III+A0IV:[3] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,337 ± 0,01[4] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[6] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[7][8]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[9] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[10] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[11] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[12]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1642 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. ↑ 3,0 3,1 N. Ginestet, Carquillat J. M. Spectral Classification of the Hot Components of a Large Sample of Stars with Composite Spectra, and Implication for the Absolute Magnitudes of the Cool Supergiant Components // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 2002. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/342942
  4. ↑ 4,0 4,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 R. Earle Luck Parameters and abundances in luminous stars // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2014. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/147/6/137
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD51424&oldid=2931880