HD65339

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD65339 latin yazuında])
HD65339
Каталог коды GSC 04126-02446[1], HD 65339[1], SAO 14402[1], HIP 39261[1], HR 3109[1], 2MASS J08014242+6019277[1], BD+60 1105[1], CCDM J08017+6019AB[1], FK5 302[1], GC 10822[1], GCRV 5316[1], HIC 39261[1], IDS 07532+6036 AB[1], N30 1834[1], PMC 90-93 220[1], PPM 16446[1], TD1 11433[1], TYC 4126-2446-1[1], UBV 7665[1], uvby98 100065339 ABV[1], AX Cam[1], WDS J08017+6019AB[1], SBC9 3089[1], WEB 7694[1], Gaia DR2 1084415852819290112[1], 53 Cam, Gaia DR3 1084415852819290112[1], TIC 355807959[1], AG+60 611[1], UBV M 13837[1] һәм Renson 17910[1]
Йолдызлык Жираф йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 97,651 ± 2,116 парсек[2]
Скорость вращения звезды 13,3 ± 3 km/s[3]
Параллакс 10,2405 ± 0,2219 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −26,731 ± 0,232 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −25,627 ± 0,204 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −2,2 km/s[4]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф A3VpSrSiCrEu[5]
Күренмә йолдызча зурлык 6,008 ± 0,009[6]
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,05
Диаметры 6 330 000 km[7]
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 120,42683494777 °[2]
Авышлык 60,324390787 °[2]
Нәтиҗәле температура 8100 K[9]
Өслек гравитациясе 10 000 сантиметр на секунду в квадрате[9]

HD65339Жираф йолдызлыгы[d]нда урнашкан A3VpSrSiCrEu[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,008 ± 0,009[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 53 Cam SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. J Sikora, Wade G. A., J Power et al. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc – I. Fundamental parameters and chemical abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2018. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STY3105arXiv:1811.05633
  4. R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr.Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994doi:10.1002/ASNA.200710776arXiv:0705.0878
  5. 5,0 5,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/192182
  6. 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1259arXiv:1406.6093
  8. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. 9,0 9,1 Yakunin I. A., Kudryavtsev D. O., Semenko E. A. et al. Fundamental Parameters of CP Stars observed at the 6-m Telescope. I. Observations in 2009-2011 // Astrophysical BulletinSpringer Science+Business Media, 2019. — ISSN 1990-3413; 1990-3421
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]