HD65987

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD65987 latin yazuında])
HD65987
Каталог коды CPC 20.1 2005[1], CSV 6609[1], GCRV 59298[1], GSC 08911-03390[1], HD 65987[1], HIC 120404[1], HIP 120404[1], JP11 4038[1], 2MASS J07580290-6036531[1], NGC 2516 15[1], PPM 356386[1], SAO 250040[1], UBV 7710[1], uvby98 225160015[1], TIC 372913684[1], FAUST 2211[1], Gaia DR1 5290820678361335296[1], WEB 7631[1], Gaia DR2 5290820682661822848[1], V356 Car[1], GC 10810[1], TYC 8911-3390-1[1], UBV M 33228[1], ALS 19494[1], Renson 18130[1] һәм Gaia DR3 5290820682661822848[1]
Йолдызлык Кил йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 451,5488 ± 7,6053 парсек[2]
Параллакс 2,4073 ± 0,0312 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 11,201 ± 0,031 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −5,023 ± 0,037 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 22,7 ± 0,4 km/s[4]
Тип переменной звезды вращающаяся переменная[d][5]
Спектраль сыйныф B 9 P SI[6]
Күренмә йолдызча зурлык 7,59[1]
Чор J2000.0[d][2][1]
Туры калкулык 119,51213227153 °[3]
Авышлык −60,61478633118 °[3]

HD65987 — Кил йолдызлыгы[d]нда урнашкан B 9 P SI[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,59[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 V356 Car SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ Bouma L., Curtis J. L., Hartman J. D. et al. Rotation and Lithium Confirmation of a 500 pc Halo for the Open Cluster NGC 2516* // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2021. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AC18CD — arXiv:2107.08050
  6. ↑ 6,0 6,1 Hartoog M. R. The frequency of peculiar A and metallic-line stars in open clusters // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1976. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/154337
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD65987&oldid=2930977