HD70060

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD70060 latin yazuında])
HD70060
Масса 1,62 M☉
Каталог коды 2MASS J08183332-3639333[1], SAO 199070[1], HD 70060[1], HIP 40706[1], HR 3270[1], IRAS 08166-3630[1], GSC 07134-02967[1], GJ 9261[1], GJ 1109[1], q Pup, CEL 2347[1], CPC 18 3620[1], FK5 313[1], GCRV 5503[1], HIC 40706[1], JP11 1662[1], N30 1922[1], PLX 1981[1], PLX 1981.00[1], PMC 90-93 229[1], PPM 285071[1], ROT 1326[1], SACS 182[1], SRS 30313[1], TD1 12213[1], UBV 7984[1], uvby98 100070060[1], WEB 7908[1], Gaia DR2 5541379930719256960[1], Gaia DR3 5541379935031012608[1], TIC 182938696[1], GC 11343[1], TYC 7134-2967-1[1], UBV M 14211[1] һәм Renson 19350[1]
Йолдызлык Корма йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 28,9487 ± 0,087 парсек[2]
Скорость вращения звезды 113 km/s[3]
Параллакс 34,5439 ± 0,1039 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 100,443 ± 0,114 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −110,481 ± 0,097 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 4,34 ± 0,17 km/s[4]
Спектраль сыйныф A8V[5]
Күренмә йолдызча зурлык 4,4[6]
Светимость 11,39 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,16
Радиюс 1,8 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 124,63880435555 °[2]
Авышлык −36,659289216612 °[2]
Нәтиҗәле температура 7790 K[8]
Өслек гравитациясе 13 000 сантиметр на секунду в квадрате[8]

HD70060Корма йолдызлыгы[d]нда урнашкан A8V[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,4[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 q Pup SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  4. Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  5. 5,0 5,1 Corbally C. J. Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 pc--The Southern Sample // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2006. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/504637arXiv:astro-ph/0603770
  6. 6,0 6,1 Loden L. O. Photometric standard sequences in Puppis — 1969.
  7. Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  8. 8,0 8,1 R. Michael Rich, Lépine S. Spectroscopy of New High Proper Motion Stars in the Northern Sky. I. New Nearby Stars, New High-Velocity Stars, and an Enhanced Classification Scheme for M Dwarfs // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/345972arXiv:astro-ph/0209284
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]